Адам Стафан Сапега

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Адам Стафан Сапега
польск.: Adam Stefan Sapieha

Герб
кардынал
з 18 лютага 1946
архібіскуп кракаўскі[d]
14 снежня 1925 — 21 ліпеня 1951
Дыяцэзія Кракаўская архідыяцэзія[d]
Пераемнік Ян Павел II
дэпутат Галіцыйскага сейма[d]
1912 — 1914
біскуп кракаўскі[d]
27 лістапада 1911 — 28 кастрычніка 1925
Дыяцэзія Кракаўская дыяцэзія[d]
Папярэднік Ян Пузына[d]
член Палаты паноў Імперскай рады Аўстра-Венгрыі[d]
з 7 сакавіка 1912

Адукацыя
Дзейнасць каталіцкі святар, багаслоў, палітык, каталіцкі дыякан, каталіцкі біскуп
Нараджэнне 14 мая 1867(1867-05-14)[2][3][…]
Смерць 23 ліпеня 1951(1951-07-23)[5][2][…] (84 гады)
Пахаванне
Дынастыя Сапегі
Бацька Адам Станіслаў Сапега[d][4]
Маці Ядвіга з Сангушкаў[d][4]

Аўтограф Выява аўтографа

Узнагароды
Pro Ecclesia et Pontifice ордэн Белага арла кавалер Вялікага крыжа ордэна Адраджэння Польшчы камандор з зоркай ордэна Адраджэння Польшчы Knight of the Order of the Iron Crown (Austria) Knight Grand Officer of the Order of Franz Josef I Commander's Cross of the Order of Franz Joseph
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Адам Стафан Сапега (14 мая 1867, Красічын, Польшча — 23 ліпеня 1951) — польскі каталіцкі дзеяч, біскуп і архібіскуп кракаўскі, кардынал.

Паходзіў з роду Сапегаў, сын Адама Сапегі. Вучыўся ў Вене, Інсбруку. З 1911 года біскуп кракаўскі. У 1918—1919 гадах адзін са стваральнікаў адзінай касцёльнай арганізацыі ў Польшчы. З 1925 года мітрапаліт кракаўскі, з 1926 года архібіскуп мітрапаліт. Утварыў свецкую арганізацыю католікаў «Акцыя каталіцка» і касцёльную дабрачынную арганізацыю «Карытас». У час Другой сусветнай вайны звязаны з падпольным рухам. З 1946 года кардынал.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Sejm-Wielki.pl — 2002.
  2. а б Lundy D. R. Prince Adam Stefan Stanislaw Banfatiusz Jozef Sapieha-Kodenski // The Peerage
  3. Prinz Adam Stefan Kardinal Sapieha // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. а б в г д Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыіМн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 110. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
  5. http://webdept.fiu.edu/~mirandas/bios1946.htm#Sapieha

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]