Андрэй Рыгоравіч Шкуро

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Андрэй Рыгоравіч Шкуро
руск.: Андрей Григорьевич Шкуро
Дата нараджэння 19 студзеня 1887(1887-01-19)
Месца нараджэння
Дата смерці 17 студзеня 1947(1947-01-17) (59 гадоў) ці 16 студзеня 1947(1947-01-16)[1] (59 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць  Расійская імперыя
 Кубанская народная рэспубліка
 Усевялікае войска Данское
 Белы рух
 Трэці рэйх
 КВНР
Род войскаў кавалерыя
Гады службы 19071920; 19431945
Званне
Генерал-лейтэнант
(Белы рух)

Генерал-лейтэнант
(Трэці рэйх)
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
ордэн Святога Станіслава 3 ступені ордэн Святой Ганны 4 ступені Knight Grand Cross of the Order of the Bath залатая зброя «За храбрасць»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэ́й Рыго́равіч Шкуро́ (руск.: Андрей Григорьевич Шкуро; 7 (19) лютага 1886, Станіца Пашкоўская Кубанскай вобласці  (руск.), Расійская імперыя — 16 студзеня 1947, Масква) — рускі ваенны дзеяч, кубанскі казак, афіцэр, генерал-лейтэнант, групенфюрэр СС. Удзельнік Першай сусветнай і Грамадзянскай войнаў. Падчас Другой сусветнай вайны займаўся падрыхтоўкай рэзерву для 15-га казацкага корпуса фон Панвіца. Пасля выдачы СССР быў асуджаны да смяротнага пакарання праз павешанне. Пакараны смерцю ў Маскве.

Зноскі

  1. Library of Congress AuthoritiesLibrary of Congress. Праверана 6 сакавіка 2020.