Берэнгар Турскі

Берэнгар Турскі
фр.: Bérenger de Tours
Род дзейнасці	багаслоў, філосаф, схаластык
Дата нараджэння	990-я
Месца нараджэння	Тур, акруга Тур[d], дэпартамент Эндр і Луара, рэгіён Цэнтр — Даліна Луары, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	6 студзеня 1088(1088-01-06)
Месца смерці	Ла-Рыш[d], дэпартамент Эндр і Луара, рэгіён Цэнтр — Даліна Луары, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Веравызнанне	Каталіцкая Царква

Берэнга́р Ту́рскі, Берэнга́рый Ту́рскі (каля 1000 — 6 студзеня 1088) — французскі філосаф-схаласт, тэолаг, вучань Фульберта Шартрскага, наміналіст.

Нарадзіўся меркавана ў Туры каля 999 года. Пасля 1029 года — канонік кафедральнага сабора ў Туры і галава школы Св. Марціна.

Вучэнне Берэнгара Турскага з’явілася найбольш ранняй праявай наміналізму. Ён абараняў чалавечы розум, даходзіў да адкрытых насмешак над царквой. Галоўнае сачыненне Берэнгара — «Пра святую трапезу» (1049). Ён выступаў супраць містычнага вучэння пра таінства прычашчэння, якое тлумачыў рацыяналістычна. Ад тлумачэнняў Свяшчэннага Пісання ён патрабаваў навуковага падыходу, і на Рымскім саборы 1079 года ён удзельнічаў у дыспуце з Бруна Асційскім. Таксама Берэнгар неаднаразова ўступаў у палеміку з царквой і па пытанні пераіснення. Вучэнне Берэнгара выклікала абуранасць у царкоўных колаз і было асуджана царквой як ерэтычнае галоўным чынам дзякуючы намаганням былога вучня Берэнгара Ланфранка. Берэнгар адрокся ад сваіх гледжанняў і быў пакінуты пад царкоўным наглядам.

Бібліяграфія

• Sudendorf, «Berengarius Turonensis oder eine Sammlung ihn betreffender Briefe» (Гота, 1850).
• Сочинения Беренгара изданы А. Ф. и Ф. Т. Фишерами (Берлін, 1834).

Літаратура

• Берэнгар Турскі // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.