Жан Піяжэ

Жан Піяжэ
Жан Піяжэ
	фр.: Jean Piaget
Дата нараджэння	9 жніўня 1896[…]
Месца нараджэння	Нёўшатэль, Швейцарыя;
Дата смерці	16 верасня 1980[…] (84 гады)
Месца смерці	Жэнева, Жэнева, Швейцарыя;
Месца пахавання	Могілкі Каралёў[d];
Грамадзянства	Швейцарыя;
Бацька	Arthur Piaget[d]
Жонка	Valentine Piaget[d]
Род дзейнасці	псіхолаг, заолаг, логік, філосаф, выкладчык універсітэта, малаколаг, біёлаг, педагог
Навуковая сфера	псіхалогія, Псіхалогія развіцця, кагнітыўная псіхалогія[d], біялогія, логіка і філасофія
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт; Цюрыхскі ўніверсітэт; Жэнеўскі ўніверсітэт; Лазанскі ўніверсітэт; International Bureau of Education[d]; Нёўшатэльскі ўніверсітэт;
Альма-матар	Нёўшатэльскі ўніверсітэт;
Навуковы кіраўнік	Otto Fuhrmann[d]
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Нацыянальная акадэмія навук ЗША;
Узнагароды	прэмія Эразма[d] (1972) прэмія Бальцана[d] (1979) Career Achievement Award for Distinguished Psychological Contributions to Education[d] APA Award for Distinguished Scientific Contributions to Psychology[d] (1969) Award for Distinguished Contributions to Developmental Psychology[d] (1971)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан Піяжэ (фр.: Jean William Fritz Piaget; 9 жніўня 1896, Нёўшатэль, Швейцарыя — 16 верасня 1980, Жэнева, Швейцарыя) — швейцарскі псіхолаг і філосаф, вядомы працамі па вывучэнні псіхалогіі дзяцей, стваральнік тэорыі кагнітыўнага развіцця і філасофска-псіхалагічнай школы генетычнай псіхалогіі (іншая назва — генетычная эпістэмалогія).

Вучыўся ва ўніверсітэтах Неўшатэля, Цюрыха, Парыжа. У 1926—54 прафесар універсітэтаў Неўшатэля, Жэневы, Лазаны. 3 1929 дырэктар інстытута Ж. Ж. Русо ў Жэневе. Заснавальнік Міжнароднага цэнтра генетычнай эпістэмалогіі ў Парыжы (1955).

Навуковыя працы ў галіне агульнай псіхалогіі, псіхалогіі мыслення і дзіцячай псіхалогіі. Стваральнік канцэпцыі інтэлекту і генетычнай эпістэмалогіі. Распрацоўваў праблемы ўзаемаадносін псіхалогіі і логікі, вывучаў пераўтварэнне ўнутраныя структуры разумовай дзейнасці ў ходзе антагенезу. Лічыў, што функцыянаванне і развіццё псіхікі адбываецца пры адаптацыі індывіда да асяроддзя (асіміляцыі), а таксама прыстасавання да канкрэтных сітуацый (акамадацыі). Аўтар прац «Псіхалогія інтэлекту» (1946), «Уводзіны ў генетычную эпістэмалогію» (т. 1—3, 1949—50) і інш.

Зноскі

↑ ^а ^б Jean Piaget // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1165538"></a>
↑ ^а ^б Jean Piaget // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ Пиаже Жан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ Kathari S., Riliet N. Histoire et Guide des cimetières genevois — Genève: Éditions Slatkine, 2009. — P. 502. — ISBN 978-2-8321-0372-2
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3579511"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q71"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110257565"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д Czech National Authority Database Праверана 7 чэрвеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
↑ Kohler R. Jean Piaget — Bloomsbury Academic, 2008. — P. 50. — 326 p. — ISBN 978-1-4411-4444-7
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q112188358"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q99521181"></a>

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Піяжэ // БЭ ў 18 т. Т. 12. Мн., 2001.

[_d96d50a0b45f6d88-1] а ^б Jean Piaget // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1165538"></a>

[_49903ac8d25feb4e-2] а ^б Jean Piaget // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_b2cf79e61ff668d6-3] Пиаже Жан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[_827f5064d56e17b6-4] Kathari S., Riliet N. Histoire et Guide des cimetières genevois — Genève: Éditions Slatkine, 2009. — P. 502. — ISBN 978-2-8321-0372-2
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3579511"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q71"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q110257565"></a>

[_38b7d5a7d5922b05-5] а ^б ^в ^г ^д Czech National Authority Database Праверана 7 чэрвеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[_f6a274de8ef7d38f-6] Kohler R. Jean Piaget — Bloomsbury Academic, 2008. — P. 50. — 326 p. — ISBN 978-1-4411-4444-7
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q112188358"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q99521181"></a>

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]