Поля Ракса

Поля Ракса
польск.: Apolonia Raksa
Дата нараджэння	14 красавіка 1941(1941-04-14) (83 гады)
Месца нараджэння	Ліда, Лідскі раён, Баранавіцкая вобласць, БССР, СССР
Грамадзянства	Польшча
Муж	Andrzej Kostenko[d]
Дзеці	Marcin Kostenko[d]
Адукацыя	Кінашкола ў Лодзі[d] (1964) Уроцлаўскі ўніверсітэт (1960)
Месца працы	Teatr Współczesny[d]
Прафесія	акцёрка, выканаўца, дызайнер касцюмаў
Кірунак	кінематограф, тэатр і тэлебачанне
Узнагароды	Awarding them Janek Krasicki[d]
IMDb	ID 0707644
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Поля РАКСА (польск.: Pola Raksa, нар. 14 красавіка 1941 ў Лідзе) — польская кінаактрыса.

Біяграфія

Будучая актрыса нарадзілася ў Беларусі, сям'я пасля вайны выехала ў Польшчу. Тут Поля Ракса скончыла школу, а пасля вывучала польскую мову і літаратуру ў Вроцлаўскім універсітэце.

У 1960 кінаражысёр М. Канеўская прапанавала Полі ролю Ванды ў фільме «Чарцяня з сёмага класа». Поля неўзабаве перайшла на акцёрскае аддзяленне Вышэйшай школы тэатра і кіно ў Лодзі і ў 1964 скончыла яе. Ужо падчас вучобы паспела сыграць ролі Марысі ў фільме «Рэчаіснасць» (1961), Марысі ў фільме «Клуб кавалераў» (1962), Гражыны ў фільме «Іхні будзённы дзень» (1963), Крысі ў фільме «Разводаў не будзе» (1964). Пасля заканчэння вучобы Поля Ракса працавала ў тэатры «Повшэхны» ў Лодзі (1964-68) і тэатры «Вспулчэсны» ў Варшаве (1968-86). Адначасова працягвала здымацца: роля Беаты ў фільме «Беата» (1965), адна з галоўных роляў у фільме «Блакітны пакой» (1965), роля Зузанны ў серыяле «Капітан Сава ідзе па следу», знялася ў савецкім фільме «Накцюрн». Вялікую вядомасць Полі прынесла роля Гелены дэ Віт у фільме «Попел» (1965), у тым жа годзе яна сыграла яшчэ ролю Інезілы ў фільме «Рукапіс знойдзены ў Сарагосе».

Выключную вядомасць прынесла актрысе роля Марусі-«Аганёк» у фільме «Чатыры танкісты і сабака», у якім яна здымалася з 1966 па 1970. У гэты ж час іграла ролі Гані ў фільме «Біч божы»(1967), Альжбэты ў фільме «Парыж-Варшава без візы» (1967), Зосі ў савецкім фільме «Зося» (1967), Марыэлы ў фільме «Прыгода з песенькай» (1969), Камы ў фільме «Пагоня за Адамам» (1970).

Фактычна кінакар'ера Полі Раксы доўжылася ўсяго дзесяць гадоў: з 1960 па 1970. Пасля яна перастае здымацца ў класічных ігравых фільмах, але шмат здымаецца на тэлебачанні, у тым ліку ў тэлевізійных спектаклях.

У 1986 Поля Ракса пакідае тэатр, а з 1989 перастае здымацца і на тэлебачанні. У 1990-я гг. яна толькі зрэдку выконвала ролі ў спектаклях варшаўскіх тэатраў, у 1993 знялася ў ролі мамы Агаты ў фільме «Уводзіны Агаты», у гэты перыяд шмат займаецца модай.

Поля Ракса не раз атрымоўвала ўзнагароды як актрыса.

Узнагароды

• 1967, 1969, 1970: «Срэбная маска», самая папулярная польская актрыса;
• 1967: узнагарода Міністра народнай абароны Польшчы І ступені (калектыўная) для стваральнікаў фільма «Чатыры танкісты і сабака»;
• 1967: узнагарода часопіса «Советский экран» за ролю Зосі, лепшая актрыса года па версіі часопіса;
• 1974: «Залаты крыж заслугі», адна з вышэйшых дзяржаўных узнагародаў Польшчы;
• 1979: званне «Заслужаны дзеяч культуры».

Літаратура

• Пола Ракса: Лідзянка, якая стала сімвалам прыгажосці ўсёй Польшчы // Лідскі летапісец № 14