Рудольф Гакленіус
| Рудольф Гакленіус | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 1 сакавіка 1547[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 8 чэрвеня 1628[2][3] (81 год) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Дзеці | Rudolph Goclenius the Younger[d] |
| Род дзейнасці | лексікограф, мовазнавец, філосаф, выкладчык універсітэта |
| Месца працы |
|
| Альма-матар | |
| Кірунак | неасхаластыка |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Рудольф Гакленіус (1 сакавіка 1547, Корбах, Вальдэк, Свяшчэнная Рымская імперыя - 8 чэрвеня 1628, Марбург, Гесэн-Касель, Свяшчэнная Рымская імперыя) — прадстаўнік позняй пратэстанцкай неасхаластыкі, паслядоўнік вучэння Філіп Меланхтана.
Вучыўся ў Марбургу, дзе атрымаў ступені доктара медыцыны, 1601; доктара фізікі, 1608; доктара матэматыкі, 1612.
Вядомы тым, што прапанаваў у навуковым абароце тэрмін «псіхалогія» (1590), скарыстаны ў далейшым яго вучнем Атонам Касманам (1594).
Стварыў «Філасофскі слоўнік» ("Lexicon philosophicum, quo tanquam clave philisophiae fores aperiunter". Fransofurti, 1613), у якім упершыню даў вызначэнне такіх паняццяў, як «анталогія», «антыномія».
Працы[правіць | правіць зыходнік]
- Partitionum dialectarum libri duo. 1595
- Isagoge in Organum Aristotelis. 1598
- Phisiologia crepitus ventris. 1607
- De peste febrique pestilentialis causis. 1607
- Uranoscopia, chiroscopia, metoposcopia, ophtalmoscopia. 1608
- De magnetica curatione vulnerum. 1608
- Lexicon philosophicum graecum. 1615
- Synanthrosis magnetica. 1617
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 17 кастрычніка 2015.
- ↑ Rudolf d. Ä. Goclenius // Marburger Professorenkatalog — 2016. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Rudolph Goclenius // Internet Philosophy Ontology project Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Matthias Wolfes: Rudolf Goclenius der Ältere. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 18. Bautz, Herzberg 2001, ISBN 3-88309-086-7, Sp. 514–519.