Рэнца Піяна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Рэнца Піяна
Дата нараджэння 14 верасня 1937(1937-09-14)[1][2][…] (86 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Партыя
Член у
Працаваў у гарадах Італія, Берлін, Мілан, Парыж, Турын, Нью-Ёрк і Генуя
Уплыў Franco Albini[d], Жан Прувэ[d], Giuseppe Ciribini[d], Marco Zanuso[d] і William Laborde[d]
Узнагароды
залаты медаль «За ўклад у развіццё культуры і мастацтва» афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна Grand Cross of the Civil Order of Alfonso X the Wise

кавалер Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (24 сакавіка 1990)

Каралеўскі залаты медаль[d] (1989)

Prix de l'Équerre d'Argent[d] (1991)

Прытцкераўская архітэктурная прэмія (1998)

прэмія Эразма[d] (1995)

Імператарская прэмія (1995)

Залаты медаль Амерыканскага інстытута архітэктуры[d] (2008)

прэмія Кіёта ў галіне мастацтваў і філасофіі[d] (1990)

Берлінская мастацкая прэмія[d] (1995)

ганаровы доктар Калумбійскага ўніверсітэта[d] (2014)

Залаты леў[d] (2000)

Auguste Perret Prize[d] (1978)

Gold Medal for Italian Architecture[d]

Prix de l'Équerre d'Argent[d] (2017)

Sir John Sulman Medal[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Піана.

Рэнца Піяна (італ.: Renzo Piano; нар. 14 верасня 1937, Генуя, Каралеўства Італія) — італьянскі архітэктар, які разам з Рычардам Роджэрсам стварыў стыль хай-тэк. Цэнтральны твор — Цэнтр Пампіду ў Парыжы (1971—1977). На працягу шматлікіх гадоў супрацоўнічаў з інжынерам Пітэрам Райсам. У 1980-я распрацоўваў маштабныя праекты рэканструкцыі прамысловых зон Парыжа, Мілана і Турына. Спраектаваў Культурны цэнтр імя Жан-Мары Тжыбау ў Нумеа (Новая Каледонія). Узначальваў праектаванне міжнароднага аэрапорта Кансай у Осацы (1994) і гіганцкага Музычнага парку ў Рыме (2002), у 1997 годзе пабудаваў будынак для амстэрдамскага музея NEMO. У 1995 годзе быў ганараваны Імператарскай прэміі, праз тры гады — Прытцкераўскай прэміі.

Зноскі

  1. ↑ Renzo Piano // Берлінская акадэмія мастацтваў — 1696. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Renzo Piano // Structurae — Ratingen: 1998. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Muschamp H. Renzo Piano Wins Architecture's Top Prize // The New York Times / J. Kahn — Manhattan, NYC: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 1998. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X Праверана 12 красавіка 2021.
  4. ↑ Museum of Modern Art online collection Праверана 4 снежня 2019.
  5. ↑ http://academie-architecture.fr/academiciens/ Праверана 27 красавіка 2017.
  6. ↑ http://www.accademiasanluca.eu/it/accademici/id/483/

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Рэнца_Піяна&oldid=4450108"