Эдуард Лімонаў

Эдуард Лімонаў
Эдуард Веніямінавіч Савенка
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	руск.: Эдуард Вениаминович Савенко
Псеўданімы	Лимонов і Дед Лимон
Дата нараджэння	22 лютага 1943(1943-02-22)[…]
Месца нараджэння	Дзяржынск, гарадская акруга горад Дзяржынск[d], Горкаўская вобласць, РСФСР, СССР
Дата смерці	17 сакавіка 2020(2020-03-17)[…] (77 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Пахаванне	Траякураўскія могілкі
Грамадзянства	СССР  Францыя  Расія апатрыд
Альма-матар	Харкаўскі нацыянальны педагагічны ўніверсітэт імя Скаварады
Месца працы	L'Humanité[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, дысідэнт, палітык, паэт, праваабаронец, журналіст, публіцыст
Гады творчасці	з 1958
Кірунак	постмадэрнізм
Жанр	паэзія, раман, публіцыстыка, апавяданне, эсэ і obituary[d]
Мова твораў	руская і французская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Іншая Расія Socialist Workers Party[d] Нацыянал-бальшавісцкая партыя (7 жніўня 2007)
Член у	Камітэт 25 студзеня[d]
Прэміі	прэмія Андрэя Белага[d]
limonov2012.ru limonow.de
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Эдуард Лімонаў, сапр.: Эдуард Веніямінавіч Савенка (22 лютага 1943, Дзяржынск — 17 сакавіка 2020, Масква) — рускі пісьменнік, публіцыст, палітычны дзеяч, старшыня Нацыянал-бальшавісцкай партыі.

Біяграфія

Працоўную дзейнасць пачаў у 17 гадоў. Вершы пачаў пісаць у 1958 годзе. Хутка стаў вядомы як «альтэрнатыўны» паэт. У 1967—1974 гадах пражываў у Маскве. У 1974 годзе эміграваў у ЗША, дзе пачаў пісаць публіцыстычныя артыкулы супраць капіталістычнай сістэмы і ЗША. У 1980 годзе пераехаў у Францыю. Стаў дзеячом французскага сацыялістычнага руху. У 1992 годзе вярнуўся ў Расію. У 1994 годзе заснаваў Нацыянал-бальшавісцкую партыю і газету «Лімонка». Удзельнічаў у баявых дзеяннях у Кнінскай Крайне, Абхазіі і Прыднястроўі.

У 2003 годзе асуджаны на 4 гады зняволення па абвінавачванні ў набыцці зброі і стварэнні незаконных узброеных фарміраванняў.

Пражываў у Маскве. Меў жонку і сына.

Памёр 17 сакавіка 2020 года.

Бібліяграфія

• «Это я, Эдичка» Архівавана 2 чэрвеня 2009., 1979
• «Дневник неудачника» Архівавана 29 жніўня 2007., 1982
• «Подросток Савенко», 1983
• «У нас была великая эпоха»
• «Молодой негодяй» — Париж: Синтаксис, 1986
• «Палач» — Иерусалим, 1986
• «История его слуги»
• «Смерть современных героев»
• «Укрощение тигра в Париже»
• «Девочка-Зверь» Архівавана 23 чэрвеня 2006.
• «Великая мать любви» Архівавана 15 чэрвеня 2011.
• «Убийство часового»
• «Исчезновение варваров» Архівавана 19 лютага 2006., 1993
• «Американские каникулы» Архівавана 15 чэрвеня 2011.
• «Лимонов против Жириновского» — М.: «Конец века», 1994
• «Анатомия героя» Архівавана 14 красавіка 2006., 1994
• «В плену у мертвецов» Архівавана 23 чэрвеня 2006.
• «Смерть в автозаке» Архівавана 21 жніўня 2007.
• «Охота на Быкова: расследование Эдуарда Лимонова» — СПб.: Лимбус-Пресс, 2001
• «Книга мёртвых» — СПб.: Лимбус Пресс, 2001
• «Дисциплинарный санаторий» — СПб.: Амфора, 2002
• «Моя политическая биография» Архівавана 25 лістапада 2006. — СПб.: Амфора, 2002
• «316, пункт „В“» — М.: Амфора, 2003
• «Русское психо»
• «Контрольный выстрел» Архівавана 23 чэрвеня 2006. — М.: Ультра. Культура, 2003
• «Другая Россия» Архівавана 13 ліпеня 2012. — М.: Ультра. Культура, 2003
• «Русское. Стихотворения» Архівавана 21 жніўня 2007. — М.: Ультра. Культура, 2003
• «Книга воды» Архівавана 15 чэрвеня 2011.
• «Священные монстры» Архівавана 23 чэрвеня 2006. — М.: Ad Marginem, 2004
• «По тюрьмам» — М.: Ad Marginem, 2004
• «Торжество метафизики» — М.: Ad Marginem, 2005
• «Такой президент нам не нужен: Лимонов против Путина» — М.: Издание автора, 2006

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эдуард Лімонаў
• Другая Россия
• Нацыянал-бальшавісцкая партыя
• Нацыянал-бальшавісцкая партыя
• Сайт «Полное собрание сочинений Эдуарда Лимонова»
• ЖЖ-сообщество «Эдуард Лимонов вне политики»
• Эдуард Лимонов
• ЖЖ-сообщество «Лимонов 2012»
• ЖЖ Эдуард Лимонов
• Лимонка