Элізабет Бадзінтэр

Элізабет Бадзінтэр
фр.: Élisabeth Badinter
Дата нараджэння	5 сакавіка 1944(1944-03-05) (80 гадоў)
Месца нараджэння	Булонь-Біянкур, arrondissement of Boulogne-Billancourt[d], дэпартамент О-дэ-Сен, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Marcel Bleustein-Blanchet[d]
Маці	Sophie Vaillant[d]
Муж	Рабер Бадэнтэр
Дзеці	Judith Badinter[d], Benjamin Badinter[d] і Simon Badinter[d]
Род дзейнасці	філосаф, гісторык, дацэнт, актывіст за права жанчын
Навуковая сфера	Фемінізм
Месца працы	Політэхнічная школа[d] Publicis[d]
Альма-матар	Эльзаская школа[d] Універсітэт Парыж 1 Пантэон-Сарбона
Кірунак	фемінізм, рэспубліканізм
Аказалі ўплыў	Сімона дэ Бавуар, Мары Жан Антуан Нікаля Кандарсэ
Прэміі	prix Eugène-Colas[d] (2008)
Узнагароды

Элізабет Бадзінтэр (фр.: Élisabeth Badinter; 5 сакавіка 1944, Булонь-Біянкур, Францыя) — французская мыслярка, філосафка, феміністка, пісьменніца, аўтар шматлікіх гістарычных і філасофскіх эсэ, прысвечаных жаночаму пытанню, мацярынству і ідэям французскага рэспубліканізму. Спецыялістка па эпосе Асветніцтва. Актыўная публіцыстка-змагарка за ідэі свецкага рэспубліканізму. Працягвае ідэі ўніверсалісцкага фемінізму, натхнёнага ідэямі Кандарсэ, а ў XX стагоддзі ідэямі Сімона дэ Бавуара. Найбольш прынцыповая, але не сляпая і вельмі крытычная паслядоўніцай бавуарызму. У XXI стагоддзі Элізабет Бадзінтэр фактычна ўзначальвае французскі гэтак званы ўніверсаліцскі рэспубліканскі фемінізм. Выкладае ў Парыжскай політэхнічнай школе.

Акрамя гэтага Бадзінтэр надзвычай удалая бізнес-кабета: узначальвае рэвізійны савет вялікай медыягрупы «Publicis», у якой мае 10,16 % акцый.

У шлюбе з Раберам Бадзінтэрам, вядомым адвакатам, палітыкам і эсэістам.

Выбраная бібліяграфія

Ніводны твор станам на 2024 год не перакладзены на беларускую мову.

• «І ў дадатак каханне: гісторыя мацярынскага інстынкту ў 17-20 стст.» (L’Amour en plus : histoire de l’amour maternel (XVIIe au XXe siècle), 1980);
• «Эмілі, Эмілі, пра жаночую амбітнасць у 18-ым стагоддзі» (Émilie, Émilie, L’ambition féminine au XVIIIe siècle, 1983);
• «Ён — гэта яна» (L’Un est l’autre, 1986);
• «Кандарсэ. Інтэлігент у палітыцы» (Condorcet. Un intellectuel en politique, 1988, avec Robert Badinter);
• «ХY, пра мужчынскую тоеснасць» (XY, de l’identité masculine, 1992);
• «Памылковы шлях» (Fausse route : Réflexions sur 30 années de féminisme, 2003);
• «Канфлікт: маці і жанчына» (Le conflit, la femme et la mère, 2010).