Гвіда Гезэле

Гвідо Гизеле
Guido Gezelle
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	нідэрл.: Guido Pieter Theodorus Josephus Gezelle
Псеўданімы	Spoker[…], Trim, W(est) Vl(aming) і Loquela
Дата нараджэння	1 мая 1830(1830-05-01)
Месца нараджэння	Бругэ, Бельгія
Дата смерці	27 лістапада 1899(1899-11-27) (69 гадоў)
Месца смерці	Бругэ, Бельгія
Пахаванне	Centrale Begraafplaats[d]
Грамадзянства	Бельгія
Бацька	Pieter Jan Gezelle[d]
Маці	Monica De Vriese[d]
Альма-матар	Klein Seminarie Roeselare[d] (1849) Bruges seminary[d] (1854) Episcopal College Our-Lady Ter Duinen[d] (1846) Q121735029? (1839)
Месца працы	Klein Seminarie Roeselare[d] English college[d] English Seminary[d] Engels Klooster[d] Congregation of the Sisters Paulinen[d] Sisters of the Child Jesus[d] Patronaat van de Katrientjes[d] 't Jaer 30[d] Gazette van Kortrijk[d] Roman Catholic Diocese of Bruges[d] Q121734964? Congregation of the Most Holy Name of Mary[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, філолаг, фалькларыст, лірык
Кірунак	ранні натуралізм
Жанр	вольны верш
Мова твораў	заходнефламандская
Грамадская дзейнасць
Член у	Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde[d] (27 лістапада 1899) Met Tijd en Vlijt[d] (27 лістапада 1899) Maatschappij der Nederlandse Letterkunde[d] (27 лістапада 1899) Comité flamand de France[d] (27 лістапада 1899)
Узнагароды	honorary doctorate at the Catholic University of Leuven[d] (6 мая 1887)
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Гвіда Гезэле (нідэрл.: Guido Gezelle, МФА: [ˈɣidoː ɣəˈzɛlə]) (1 мая 1830, Бругэ - 27 лістапада 1899, там жа) —фламандскі паэт, філолаг, фалькларыст, лірык, член Каралеўскай фламандскай акадэміі мовы і літаратуры; сын гарадскога садоўніка і сялянкі, па прафесіі каталіцкі святар. Валодаў 15 мовамі і лічыўся адным з лепшых знаўцаў старажытнагерманскіх тэкстаў.

Паэзія Гезэле зрабіла рэвалюцыю ва фламандскай літаратуры: ён у перыяд панавання рамантызму пісаў свабодным вершам.

Знакамітыя зборнікі вершаў Гезэле - «Dichtoefningen» (1858), «Kerkhofblommen» (1858) і «Gedichten, Gesangen en Gebeden» (1861). Асноўны іх змест - ідылічныя сцэны з жыцця сялян, натуралістычныя малюнкі з жыцця жывёл і прыроды, напісаныя яркімі, крыклівымі фарбамі. Сучасная Гезэле крытыка рэзка асудзіла яго за разбурэнне традыцыйнай паэтычнай формы, і Гезэле на працягу 30 гадоў нічога не пісаў. І толькі ў 1880-х гг., калі ў Нідэрландах паўстаў рух «De Nieuwe Gids», a ў Фландрыі выступіла група «Van Nu en Straks» (1893), Гезэле быў прызнаны літаратурным правадыром і наватарам. Творы Гезэле пісаў на нідэрландскай мове, але з моцным уплывам роднай заходне-фламандскай гаворкі, бо быў праціўнікам выкарыстання адзінага з нідэрландцамі літаратурнай мовы. Яго творы аказалі ўплыў на развіццё літаратуры на заходне-фламандскай гаворцы.

Літаратура

• Dichtwerken, 3 тт., Amsterdam.
• Herwerden C. A. B., van, Guido Gezelle, Haarlem, 1903.
• Vermeylen A., Guido Gezelle, «Revue de Belgique», июль 1906.
• Rudder May, de, Guido Gezelle, Turnhont, 1919.
• Gezelle Caesar, Voor onze misprezen moedertaal, Amsterdam, 1923.
• Walgrave A., Het leven van Guido Gezelle, Amsterdam, 1923.
• Kloos W., Guido Gezelle, Nieuwere Litteraturgeschichte, IV, 16.