Пасхалій I

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пасхалій I
лац.: Paschalis PP. I
Пасхалій I
98-ы Папа Рымскі
25 студзеня 817 — 11 лютага 824
Царква Рымска-каталіцкая царква
Папярэднік Стэфан IV (V)
Пераемнік Яўген II

Дзейнасць каталіцкі святар, пісьменнік, Папа Рымскі
Імя пры нараджэнні Пасхалій Максім
Нараджэнне невядома
Рым, Італія
Смерць 11 лютага 824(0824-02-11)
Рым, Італія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пасхалій I (лац.: Paschalis PP. I), свецкае імя Паскуале Масімі (італ.: Pascuale Massimi; ?, Рым — 11 лютага 824, Рым) — Папа Рымскі з 25 студзеня 817 года па 11 лютага 824 года. Папа паходзіў з Рыма.

Да абрання папам з'яўляўся абатам манастыра Святога Стэфана ў базіліцы Святога Пятра. Спрабаваў аб'яднаць у сваіх руках свецкую і царкоўную ўлады. Займаў рэзка адмоўную пазіцыю па дачыненні да Людовіка Пабожнага, абвінавачваўся ва ўжыванні катаванняў да прыхільнікаў Людовіка, але сваю віну адмаўляў. Клапаціўся пра місіянерства ў скандынаўскіх краінах.

Прыняў у Рыме грэчаскіх манахаў, уцекачоў ад візантыйскага іканаборства. Дзякуючы ім, застаецца самым вядомым з раннесярэднявечных папаў, бо ён намаляваны на мазаіцы ў апсідзе цэркваў Санта-Праседэ, Санта-Марыя-ін-Домніка і Санта-Чэчылія-ін-Трастэверэ[1]. Памерлага папу рымляне не дазволілі пахаваць у базіліцы Святога Пятра.

Зноскі

  1. John N.D. Kelly, Gran Dizionario Illustrato dei Papi, p. 271

Спасылкі