Мухамед Хусейн Шахрыяр

Мухамед Хусейн Шахрыяр
азерб.: Məhəmməd Hüseyin Şəhriyar перс.: سید محمدحسین بهجت تبریزی)
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Сеід Мухамад Хусейн Тебрызі
Псеўданімы	Бехджат, Шахрыяр
Дата нараджэння	1906[…]
Месца нараджэння	Тэбрыз, Цэнтральны бахш[d], шахрэстан Тэбрыз[d], Усходні Азербайджан, Іран
Дата смерці	18 верасня 1988(1988-09-18)
Месца смерці	Тэгеран, Цэнтральны бахш[d], Тэгеранскі шахрэстан[d], астан Тэгеран[d], Іран
Пахаванне	Maqbaratoshoara[d]
Грамадзянства	Іран
Альма-матар	University of Tabriz[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, літаратар
Мова твораў	азербайджанская, персідская
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Муха́мед Хусе́йн Шахрыя́р (азерб.: Məhəmməd Hüseyin Şəhriyar; перс.: سید محمدحسین بهجت تبریزی)‎ 1906, Тэбрыз, Усходні Азербайджан — 18 верасня 1988, Тэгеран) — азербайджанскі іранскі паэт, які пісаў на азербайджанскай і персідскай мовах.

Біяграфія

Шахрыяр нарадзіўся ў 1906 годзе ў Тэбрызе. Яго бацька быў адвакатам. Першую сістэматычную адукацыю атрымаў у сярэдняй школе «Матахары» ў Тэбрызе, а пазней у школе «Дарул Фанун» у Тэгеране. Вывучаў таксама медыцыну ў каледжы, пасля чаго адправіўся ў Харасане, дзе знайшоў працу ў таварыстве натарыусаў «Нішапур», а пазней у банку «Кешаварзі». Першапачаткова ён выдаваў свае вершы пад псеўданімам Бехджат, але пазней ён змяніў яго на Шахрыяр.

Памёр паэт у 1988 годзе. Пахаваны ў родным Тэбрызе ў Маўзалеі паэтаў. Ён стаў апошнім паэтам, пахаваным у гэтым маўзалеі.

Творчасць

Паштовая марка Азербайджана, прысвечаная 90-годдзю паэта

Магіла Шахрыяра ў «Маўзалеі паэтаў» у Тэбрызе

Свой першы верш Шахрыяр напісаў ва ўзросце сямі гадоў на азербайджанскай мове, а другое — ва ўзросце дзевяці гадоў на персідскай. Магчыма, ён паспрабаваў напісаць аўтабіяграфію ў форме вершаў, паколькі чытач можа даведацца пра біяграфію Шахрыяра, чытаючы яго дыван. Многія з яго горкіх і салодкіх успамінаў адлюстраваны ў яго кнігах «Хаз'ян Дэл», «Прывітанні Гейдарбабе», «Муміаі» і «Вячэрняя Басня». Яго іншая кніга, «Тахтэ Джамшыд» з'яўляецца калекцыяй эпічных вершаў, якая паказвае ўяўленне паэта. Шахрыяр склаў рознабакова развітыя формы паэзіі уключаючы лірыку, чатырохрадкоўі, вершы, оды і вершаваныя элегіі.