Павел Рафаілавіч Бермант-Авалаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Павел Рафаілавіч Бермант-Авалаў
руск.: Павел Рафаилович Авалов-Бермондт
Дата нараджэння 4 (16) сакавіка 1877[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 27 студзеня 1974(1974-01-27)[1][3] (96 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць  Расійская імперыя
 Белы рух
 Трэці рэйх
Род войскаў Расіякавалерыя
Трэці рэйхпяхота
Гады службы 19071919; 19331934
Званне
Генерал-маёр
Генерал-маёр
Камандаваў Заходняя добраахвотная армія
Бітвы/войны Іхэтуаньскае паўстанне, Першая сусветная вайна, Грамадзянская вайна
Узнагароды і званні
Ордэн Святой Ганны IV ступені
Ордэн Святой Ганны IV ступені
Георгіеўскі крыж 3 ступені
Георгіеўскі крыж 3 ступені
Георгіеўскі крыж 4 ступені
Георгіеўскі крыж 4 ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Па́вел Рафаі́лавіч Бе́рмант-Ава́лаў (руск.: Павел Рафаилович Авалов-Бермондт; 4 сакавіка 1877 года, горад Тыфліс, Расійская імперыя — 27 снежня 1974 года, Нью-Ёрк, ЗША) — рускі афіцэр, генерал-маёр (1919), прадстаўнік пранямецкай плыні ў белым руху ў Прыбалтыцы. У літаратуры сустракаюцца розныя варыянты напісання імя па бацьку і прозвішча. Стаўленне да Авалава-Берманту ў савецкай і эмігранцкай гістарыяграфіі ў асноўным адмоўнае. Верагодна з-за таго, што ён паслядоўна шукаў саюза з немцамі, у той час калі большасць кіраўнікоў Белай арміі ставіла на Антанту. Яго абвінавачвалі ў правале паходу Юдзеніча на Петраград, у авантурызме і самазванстве. Паводле іншай кропкі гледжання дзеянні Берманта маглі прывесці да перамогі Белай справы, калі б яго лідары апынуліся больш дальнабачнымі і пагадзіліся з прапановамі Берманта абаперціся ў вайне з бальшавізмам на нямецкія ваенна-палітычныя колы.

Зноскі

  1. а б Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 29 красавіка 2014.
  2. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.
  3. Bibliothèque nationale de France Pavel Rafalovič Bermondt-Avalov // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

Спасылкі