(12) Вікторыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(12) Вікторыя Сімвал астэроіда ВікторыяM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Дж. Р. Хайнд
Месца выяўлення Абсерваторыя Бішапа
Дата выяўлення 13 верасня 1850
Эпанім Вікторыя
Альтэрнатыўныя абазначэнні A850 RA[1]
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 30 верасня 2012 года
JD 2456200.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,2213083
Вялікая паўвось (a) 349,019 млн км
(2,3330464 а.а.)
Перыгелій (q) 271,778 млн км
(1,8167239 а.а.)
Афелій (Q) 426,26 млн км
(2,8493689 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 301,618 сут (3,564 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 19,259 км/с
Схіленне (i) 8,36938°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 235,49058°
Аргумент перыгелія (ω) 69,65413°
Сярэдняя анамалія (M) 189,80446°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 112,8 ± 3,1 км (IRAS)
Маса 1,5×1018 кг[2]
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0315 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0596 км/с
Перыяд вярчэння 8,6599 гад
Спектральны клас L
Бачная зорная велічыня 8,68 — 12,82 m[3]
Абсалютная зорная велічыня 7,24m
Альбеда 0,1765
Сярэдняя тэмпература паверхні 178 К (−95 °C)

(12) Вікторыя (лац.: Victoria) — астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа L. Ён быў адкрыты 13 верасня 1850 года англійскім астраномам Джонам Хайндам у абсерваторыі Бішапа, Вялікабрытанія і названы ў гонар старажытнарымскай багіні перамогі Вікторыі[4].

Арбіта астэроіда Вікторыя і яго становішча ў Сонечнай сістэме

Супадзенне з імем каралевы Вялікабрытаніі выклікала спрэчкі, з-за таго, што некаторыя астраномы пярэчылі супраць выкарыстання імёнаў кіруючых сюзерэнаў. Бенджамін Гоулд (Benjamin Apthorp Gould), рэдактар «Астранамічнага часопіса», прапанаваў замяніць імя на Кліо (у наш час выкарыстоўваюцца для астэроіда № 84). Аднак, Вільям Бонд (William Cranch Bond), дырэктар Гарвардскай абсерваторыі настойваў на захаванні імя Вікторыя, таму што міфалагічная ўмова імя была выканана. У выніку меркаванне Бонда ўзяло верх, і было прынята большасцю астраномаў свету[4]. Радыёлакацыйныя і спекл-інтэрфераметрычныя назіранні паказалі даволі выцягнутую форму астэроіда, што таксама можа сведчыць пра дваістую прыроду аб’екта[5].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. Пры сферычным радыусе 56,4 км; аб'ём сферы * шчыльнасць 2,000 г/см³ (m=d*v) ураўноўваецца 1,502×1018 кг
  3. AstDys (12) Victoria Ephemerides(недаступная спасылка). Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Архівавана з першакрыніцы 6 чэрвеня 2022. Праверана 26 чэрвеня 2010.
  4. а б Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 16. — ISBN 3-540-00238-3.
  5. Other reports of asteroid/TNO companions

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]