Ёахім Франк

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ёахім Франк
Joachim Frank EM1B8792 (27115577469).jpg
Дата нараджэння 12 верасня 1940(1940-09-12)[1] (82 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці хімік, біяфізік
Навуковая сфера біяхімік[d]
Месца працы
Альма-матар
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ёахім Франк (ням.: Joachim Frank, нар. 12 верасня 1940, Зіген, Германія) — нямецка-амерыканскі біяфізік з Калумбійскага ўніверсітэта і лаўрэат Нобелеўскай прэміі. Ён лічыцца заснавальнікам адначасцічнай крыаэлектроннай мікраскапіі (cryo-EM), за якую ён атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі ў 2017 годзе разам з Жакам Дзюбашэ і Рычардам Хендэрсанам[3]. Ён таксама ўнёс значны ўнёсак у структуру і функцыю рыбасомы бактэрый і эўкарыёт.

Жыццё і кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Франк нарадзіўся ў Зігене ў раёне Вайдэнаў. Пасля завяршэння ступені бакалаўра па фізіцы ва Універсітэце Фрайбурга (1963) [4] і ступені дыплома пад кіраўніцтвам Вальтэра Рольвагена ў Мюнхенскім універсітэце Людвіга Максіміліяна з дысертацыяй «Даследаванне другаснай электроннай эмісіі золата пры тэмпературы яго плаўлення» (1967), Франк атрымаў ступень доктара філасофіі ў Тэхнічным універсітэце Мюнхена для навучання ў аспірантуры лабараторыі Вальтэра Хопэ ў Інстытуце Макса Планка з дысертацыяй «Даследаванні электронных мікрафатаграфій высокага раздзялення з выкарыстаннем метадаў розніцы малюнкаў і рэканструкцыі»[5] (1970). Дысертацыя даследуе выкарыстанне лічбавай апрацоўкі малюнкаў і аптычнай дыфракцыі пры аналізе электронных мікрафатаграфій, а таксама выраўноўванне малюнкаў з дапамогай функцыі крос-карэляцыі.

Як аспірант Харкнеса, ён меў магчымасць вучыцца на працягу двух гадоў у Злучаных Штатах: у Роберта Натана ў Лабараторыі рэактыўнага руху Каліфарнійскага тэхналагічнага інстытута; з Робертам М. Глейзерам у лабараторыі Донер, Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі і з Бенджамінам Сігелем у Карнельскім універсітэце, Ітака, Нью-Ёрк[6][7][8]. Восенню 1972 года ён ненадоўга вярнуўся ў Інстытут біяхіміі Макса Планка ў Марцінсрыдзе ў якасці навуковага супрацоўніка, працуючы над тэорыяй частковай кагерэнтнасці ў электроннай мікраскапіі, затым у 1973 годзе ён далучыўся да Кавендышскай лабараторыі Кембрыджскага ўніверсітэта як старшы навуковы асістэнт пад кіраўніцтвам Вернана Эліса Каслета.

У 1975 годзе Фрэнку прапанавалі пасаду старшага навуковага супрацоўніка ў аддзеле лабараторый і даследаванняў (цяпер Уодсварт-цэнтр) Дэпартамента аховы здароўя штата Нью-Ёрк[9][10], дзе ён пачаў працаваць над адначасцічнымі падыходамі ў электроннай мікраскапіі[11]. У 1985 годзе ён быў прызначаны дацэнтам, а затым (1986) поўным прафесарам на нядаўна створанай кафедры медыка-біялагічных навук універсітэта ў Олбані, Універсітэт штата Нью-Ёрк. У 1987 і 1994 гадах ён адправіўся ў працоўны адпачынак у Еўропу, адзін для працы з Рычардам Хендэрсанам, Лабараторыяй малекулярнай біялогіі Савета медыцынскіх даследаванняў у Кембрыджы, а другі ў якасці лаўрэата прэміі Humboldt Research Award з Кэнэтам К. Холмсам, Інстытут медыцынскіх даследаванняў Макса Планка ў Гайдэльберг[9]. У 1998 годзе Фрэнк быў прызначаны следчым Медыцынскага інстытута Говарда Х’юза (HHMI). З 2003 года ён таксама быў выкладчыкам у Калумбійскім універсітэце, а ў 2008 годзе працаваў у Калумбійскім універсітэце ў якасці прафесара біяхіміі і малекулярнай біяфізікі і біялагічных навук.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Абраныя артыкулы[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Joachim Frank // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. https://www.nobelprize.org/prizes/chemistry/2017/frank/facts/
  3. The Nobel Prize in Chemistry 2017. The Nobel Foundation (4 кастрычніка 2017).
  4. Entry in the University Archive Freiburg, Prüfungsausschuss für Diplom-Physiker B 11/593
  5. Entry in the catalogue of the Deutsche Nationalbibliothek: DNB 482124628
  6. Archived copy. Архівавана з першакрыніцы 9 October 2017.
  7. Profile of Joachim Frank. 
  8. а б http://franklab.cpmc.columbia.edu/franklab/wp-content/uploads/2016/09/Joachim-Frank-Long-CV-Sep-2016_complete1.pdf Архівавана 9 кастрычніка 2017. Памылка ў зносках: памылковы тэг <ref>; імя ":0" вызначана некалькі разоў з розным зместам
  9. а б Mossman, Kaspar (December 11, 2007). Profile of Joachim Frank. pp. 19668–70. Mossman, Kaspar (11 December 2007). «Profile of Joachim Frank». Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 104 (50): 19668-70. Bibcode:2007PNAS..10419668M. doi:10.1073/pnas.0710323105. PMC 2148354. PMID 18056798.
  10. Wicher, Konrad (2006). History of the electron microscope: the high voltage electron microscope and beyond at the Division of Laboratories and Research/Wadsworth Center. Albany, New York: Wadsworth Center, New York State Department of Health. pp. 149. 
  11. Frank, Joachim. Averaging of low-exposure electron micrographs of non-periodic objects. pp. 159–162. 
  12. Book of Members 1780-present (PDF, 878 kB) at American Academy of Arts and Sciences (amacad.org); Retrieved February 23, 2017.
  13. Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (12 студзеня 2006).
  14. Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (12 снежня 2014).
  15. Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (22 лютага 2017).
  16. (October 4, 2017).
  17. Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (17 красавіка 2018).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]