Ёсеф Леапольд Звонарж

Ёсеф Леапольд Звонарж
Ёсеф Леапольд Звонарж (1882, партрэт Яна Вілімека)
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	22 студзеня 1824(1824-01-22)
Месца нараджэння	Кублаў[d], Бераўн[d], Сярэднячэшскі край, Чэхія
Дата смерці	23 студзеня 1865(1865-01-23) (41 год) ці 23 лістапада 1865(1865-11-23) (41 год)
Месца смерці	Прага, Каралеўства Багемія
Краіна	Чэхія
Музычная дзейнасць
Прафесіі	кампазітар, пісьменнік, музыказнавец, музычны педагог
Выявы на Вікісховішчы

Ёсеф Леапольд Звонарж (чэшск.: Josef Leopold Zvonař; 22 студзеня 1824 — 23 студзеня 1865) — чэшскі кампазітар, музыказнаўца і музычны педагог.

Скончыў Пражскую школу арганістаў, вучань Карла Франца Піча. Адразу па заканчэнні курса быў прыняты асістэнтам, а затым і выкладчыкам, сярод яго вучняў быў, у прыватнасці, Антанін Дворжак. У 1856—1858 гг. узначальваў школу, затым у 1860 г. заняў месца дырэктара Сафійскай акадэміі — жаночай музычнай навучальнай установы.

Найбольшае значэнне маюць музыказнаўчыя працы і навучальныя дапаможнікі Звонаржа, асабліва ў галіне гармоніі, шмат у чым піянерскія для Чэхіі, — перш за ўсё, «Дапаможнік да лёгкага складання ўжытных кадэнцыі» (чэшск.: Navedení k snadnému potřebných kadencí skládání; 1859), якія сыгралі важную ролю ў фармаванні чэшскай музычнай тэрміналогіі. Апублікаваў цыкл з васьмі артыкулаў «Слова пра чэшскія народныя песні» (чэшск.: Slovo o českých národních písních; 1860) і чатырохтамовы звод апрацовак чэшскіх народных песень «Чэшскія музычныя помнікі» (чэшск.: Hudební památky české; 1862—1864). Аўтар нявыдадзенай і не пастаўленай оперы, царкоўнай музыкі, шматлікіх песень.