Іван Андрэевіч Падута
Jump to navigation
Jump to search
| Іван Андрэевіч Падута | |||
| |||
|---|---|---|---|
| сакавік 1946 — чэрвень 1953 | |||
| Прэм’ер-міністр | Панцеляймон Панамарэнка | ||
| Папярэднік | ён сам як наркам юстыцыі | ||
| Пераемнік | Іван Вятроў | ||
| |||
| 1940 — сакавік 1946 | |||
| Прэм’ер-міністр | Кузьма Кісялёў Іван Былінскі Панцеляймон Панамарэнка | ||
| Папярэднік | Сяргей Лодысеў | ||
| Пераемнік | ён сам як міністр юстыцыі | ||
| Адукацыя | |||
| Нараджэнне | 1901 | ||
| Смерць | невядома | ||
| Узнагароды |
| ||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Іва́н Андрэ́евіч Паду́та (1901, Магілёўская губерня — невядома) — наркам юстыцыі БССР (1940—1946) і міністр юстыцыі БССР (1946—1953).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Пасля заканчэння Мінскага інстытута савецкага будаўніцтва і права — на партыйнай працы ў Крупскім, Чашніцкім РК КПБ, Аршанскім РК і ГК КПБ. З 1940 па 1941 і з мая 1942 па чэрвень 1953 года — наркам, міністр юстыцыі БССР. З 1953 года пенсіянер саюзнага значэння[1].
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
Узнагароджаны ордэнам Леніна, 2 ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР.
Зноскі
- ↑ История в лицах (руск.) (2-2009). — Юстиция Беларуси.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Белорусская юридическая энциклопедия. В 4 т. Т. 3. П-С. — Минск, 2010. — С.5