Іван Лявонцьевіч Рагуля

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іван Лявонцьевіч Рагуля
Дата нараджэння 27 верасня 1895(1895-09-27)
Месца нараджэння
Дата смерці 22 ліпеня 1944(1944-07-22) (48 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў пяхота
Званне паручнік і генерал-маёр
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Суворава II ступені ордэн Суворава II ступені ордэн Кутузава II ступені юбілейны медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»

Іван Лявонцьевіч Рагу́ля (27 верасня 1895, Ачукевічы, Навагрудскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя — 22 ліпеня 1944, Баранавічы, БССР) — савецкі ваенны дзеяч, генерал-маёр (1943).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Беларус[1].

З кастрычніка 1917 года — у Чырвонай гвардыі, з лiстапада 1917 года — у Чырвонай армii. Скончыў Вышэйшую аб’яднаную ваенную школу (1923), курсы «Выстрал» (1928) і ўдасканалення вышэйшага начальнага саставу (1930).

У гады Вялiкай Айчыннай вайны — начальнiк штаба танкавай брыгады, камандзiр брыгады, дывiзii, корпуса, ваяваў на розных франтах, удзельнiк баёў на Курскай дузе, пад Масквой, на Украiне.

У час вызвалення Беларусi ваяваў на Першым Беларускiм фронце, удзельнiк баёў за вызваленне горада Баранавiчы. Памёр ад ран 20 ліпеня 1944 года.

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

У 1964 годзе вуліца Беластоцкая горада Баранавічы была перайменавана ў вуліцу Рагулi з адкрыццём мемарыяльнай дошкi. На белай мармуровай дошцы надпiс: «Вулiца носiць iмя генерал-маёра Рагулi I. Л., загiнуўшага смерцю храбрых пры вызваленнi г. Баранавiчы ад нямецка-фашысцкiх захопнiкаў у 1944 г.»[2].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]