Іван Уладзіміравіч Карчынскі

Іван Уладзіміравіч Карчынскі
Нараджэнне	25 чэрвеня 1864(1864-06-25) Тальнэ, Q16719045?, Уманскі павет[d], Кіеўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	2 ліпеня 1935(1935-07-02) (71 год) Аліта, Літва
Месца пахавання	Каўнас
Веравызнанне	праваслаўе
Член у	Саюз беларускага праваслаўнага духавенства Беларускі нацыянальны камітэт (Гродна) Рада БНР Літоўская Тарыба Бацькаўшчына
Адукацыя	Кіеўская духоўная семінарыя
Дзейнасць	палітык
Месца працы	Міністэрства беларускіх спраў Літвы
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Уладзіміравіч Карчынскі (25 чэрвеня 1864(1864-06-25), Тальнэ, Кіеўская губерня — 2 ліпеня 1935(1935-07-02), Аліта) — беларускі грамадска-палітычны і царкоўны дзеяч, праваслаўны святар.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і святара. Скончыў у 1879 годзе Уманскае духоўнае вучылішча, у 1885 годзе — Кіеўскую духоўную семінарыю, пасля 2 курсы юрыдычнага факультэта Маскоўскага ўніверсітэта.

Сельскі настаўнік (1885). Іерэй у Пакроўскім храме і загадчык царкоўна-прыхадской школы сяла Рамашкі Васількоўскага павета Кіеўскай губерні (1887), узнагароджаны набедранікам (1890).

З 1890 года інспектар царкоўнапрыходскіх школ Гродзенскай праваслаўнай епархіі. З 1904 года ключнік і протаіерэй Барыса-Глебскага манастыра ў Гродне. Пад час Першай сусветнай вайны ў эвакуацыі ў Маскве. У 1917 годзе — член Саюза беларускага праваслаўнага духавенства. Член Гродзенскай управы і Гродзенскага БНК.

У красавіку 1919 года кааптаваны ў склад літоўскай Тарыбы. У канцы 1919 года ўваходзіў у склад Рады БНР. У верасні 1920 года выступіў адным з ініцыятараў беларускага антыпольскага партызанскага руху ў шчыльнай сувязі з Літвой. У 1921 годзе ў якасці праваслаўнага капелана служыў у літоўскім беларускім батальёне. Быў сябрам штаба арганізацыі В. Разумовіча — «Хмары» ў Мерачы. Затым жыў у Коўне, з’яўляўся праваслаўным капеланам Літоўскай арміі.

Памёр 2 ліпеня 1935 г. у Алітусе.

Узнагароды

• Ордэн Святой Ганны 2-й ступені (1907).
• Ордэн Святога Уладзіміра 4-й ступені (1910).
• Ордэн Святога Уладзіміра 3-й ступені (1913).
• Ордэн Святой Ганны 1-й ступені (1915) .
• Мітра (1926).
• Медаль у гонар 10-годдзя незалежнасці Літвы (1928).
• Ордэн Гедзіміна 4-й ступені (1928).
• Ордэн Вітаўта 3-й ступені (1931)

Літаратура

• Беларускія рэлігійныя дзеячы XX ст.: Жыццярысы, мартыралогія, успаміны / аўтар-укладальнік: Ю. Гарбінскі. — Менск-Мюнхен: Беларускі кнігазбор, 1999. — ISBN 985-6318-65-3
• Горны Аляксандр. Святар, гісторык, патрыёт: старонкі жыцця і творчасці протаіерэя Іаана Карчынскага // Гродненские епархиальные ведомости. — 2012. — № 2. — С. 14 — 17; № 3. — С. 17 — 19.