Ігар Іванавіч Бузоўскі
| Ігар Іванавіч Бузоўскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ганна Мар’янаўна Мацельская | ||||||
| Пераемнік | Дзмітрый Віктаравіч Пятруша | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
10 ліпеня 1972 (49 гадоў) |
||||||
| Адукацыя | |||||||
| Месца працы | |||||||
| Узнагароды | |||||||
Ігар Іванавіч Бузоўскі (нар. 10 ліпеня 1972, в. Кашалёва, Навагрудскі раён, Гродзенская вобласць, БССР, СССР) — беларускі дзяржаўны дзеяч. Намеснік кіраўніка Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у 2014—2016 гадах, намеснік міністра інфармацыі Рэспублікі Беларусь з 2018 года. Фігурант Чорнага спісу Еўрасаюза, санкцыйных спісаў шэрагу іншых краін.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
У 1993 годзе скончыў Мінскае вышэйшае ваеннае каманднае вучылішча па спецыяльнасці «Сацыяльны педагог — псіхолаг».
У 1993—1994 гадах праходзіў службу ў афіцэрскім складзе арміі. У 1994—1998 гадах працаваў у Цэнтры пазашкольнай працы ўпраўлення адукацыі Навагрудскага райвыканкама (педагог-псіхолаг, загадчык аддзела сацыяльна-педагагічнай і псіхалагічнай працы). У 1998—2002 гадах працаваў на кіруючых пасадах у маладзёжных грамадскіх арганізацыях і аб’яднаннях. У 2002—2003 гадах намеснік генеральнага дырэктара Дырэкцыі прамаціравання Нацыянальнай дзяржаўнай тэлерадыёкампаніі Рэспублікі Беларусь.
У 2003—2005 гадах другі сакратар Цэнтральнага камітэта Беларускага рэспубліканскага саюза моладзі. У 2005 годзе скончыў Расійскую акадэмію дзяржаўнай службы пры Прэзідэнце Расійскай Федэрацыі па спецыяльнасці «Дзяржаўнае і муніцыпальнае кіраванне».
У 2005—2010 гадах саветнік-кансультант, галоўны саветнік Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. У 2010—2014 гадах першы сакратар Цэнтральнага камітэта Беларускага рэспубліканскага саюза моладзі. Са снежня 2014 года намеснік кіраўніка Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. У снежні 2016 года вызвалены з пасады ў сувязі з пераходам на іншую працу.
Член саветаў спецыяльных фондаў Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па сацыяльнай падтрымцы адораных вучняў і студэнтаў і па падтрымцы таленавітай моладзі.
У 2012 годзе абраны членам Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу 5-га склікання.
У сакавіку 2017 года прызначаны кіраўніком адміністрацыі Цэнтральнага раёна Мінска. З чэрвеня 2018 года намеснік міністра інфармацыі Рэспублікі Беларусь.
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- ордэн Пашаны (2016),
- ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь,
- ганаровая грамата Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь,
- ганаровая грамата Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь,
- ганаровая грамата Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь,
- ганаровая грамата Камандуючага ўнутранымі войскамі Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь,
- ганаровая грамата Цэнтральнага камітэта грамадскага аб’яднання «Беларускі рэспубліканскі саюз моладзі»,
- ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2020),
- ордэн святога роўнаапостальнага князя Уладзіміра ІІ ступені,
- падзяка Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь,
- падзяка Дзяржаўнага сакратара Саюзнай дзяржавы,
- юбілейныя медалі.
Міжнародныя санкцыі[правіць | правіць зыходнік]
6 лістапада 2020 года ўнесены ў чорны спіс Еўрасаюза[1][2], санкцыйныя спісы Вялікабрытаніі[3] і Канады[4]. Пры ўвядзенні санкцый Савет Еўрапейскага саюза адзначыў, што Бузоўскі як намеснік міністра інфармацыі адказваў за рэпрэсіі супраць грамадзянскай супольнасці, у прыватнасці за рашэнне Міністэрства інфармацыі аб спыненні доступу да незалежных вэб-сайтаў і абмежаванні доступу ў Інтэрнэт у Беларусі пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года ў якасці інструмента рэпрэсій супраць грамадзянскай супольнасці, мірных дэманстрантаў і журналістаў[5].
24 лістапада 2020 года да санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[6], а 11 снежня — і Швейцарыя[7].
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
Жанаты, мае сына.
- Бацька — Іван Іванавіч Бузоўскі, палкоўнік Камітэта дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь[8].
- Маці — Вера Бузоўская, бухгалтар[8].
- Сястра — Вольга Іванаўна Бузоўская, эканаміст[8].
Зноскі
- ↑ Евросоюз ввел санкции против Лукашенко и ряда белорусских чиновников(руск.) . naviny.by (6 лістапада 2020).
- ↑ Consolidated text: Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures in view of the situation in Belarus(англ.) . EUR-Lex(польск.) бел..
- ↑ Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK(англ.) . Урад Вялікабрытаніі(серб.) бел.. Праверана 8 верасня 2021.
- ↑ Belarus sanctions(англ.) . Урад Канады(польск.) бел. (6 лістапада 2020). Праверана 8 верасня 2021.
- ↑ Consolidated text: Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures in view of the situation in Belarus (англ.)
- ↑ Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain countries concerning restrictive measures against Belarus(англ.) . Савет Еўрапейскага саюза (24 лістапада 2020). Праверана 8 верасня 2021.
- ↑ Belarus: Federal Council extends scope of sanctions(англ.) . Федэральны савет Швейцарыі(укр.) бел. (11 снежня 2020). Праверана 6 верасня 2021.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Как сын полковника КГБ стал главным белорусским идеологом
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Нарадзіліся 10 ліпеня
- Нарадзіліся ў 1972 годзе
- Нарадзіліся ў Навагрудскім раёне
- Выпускнікі РАДС пры Прэзідэнце РФ
- Супрацоўнікі Адміністрацыі прэзідэнта Беларусі
- Кавалеры ордэна Пашаны (Беларусь)
- Узнагароджаныя Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь
- Асобы
- Кіраўнікі адміністрацый раёнаў Мінска
- Члены Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 5-га склікання
- Намеснікі міністраў Рэспублікі Беларусь
- Беларускія асобы ў Чорным спісе ЕС