Ігар Мікалаевіч Заічкоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ігар Мікалаевіч Заічкоў
Нараджэнне 10 лютага 1961(1961-02-10) (63 гады)
Адукацыя
Месца працы
Ваенная служба
Званне
Палкоўнік
Палкоўнік

Ігар Мікалаевіч Заічкоў (нар. 10 лютага 1961, Петрыкаў, Гомельская вобласць) — беларускі спартыўны функцыянер, памочнік Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па пытаннях фізічнай культуры, спорту і развіцця турызму (2010—2012). Палкоўнік унутранай службы.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 10 лютага 1961 года ў г. Петрыкаў Гомельскай вобласці. Бацька — Мікалай Цімафеевіч Заічкоў (1936—2006) — заслужаны трэнер Беларусі, працаваў намеснікам старшыні Спарткамітэта Беларусі, віцэ-прэзідэнтам НАК Беларусі, пер­шым на­мес­нікам мі­ніст­ра спор­ту Рэспублікі Беларусь, генеральным сакратаром Паралімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь[1][2].

У 1983 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны інстытут фізічнай культуры. З 1985 года па 1987 год — інструктар аддзела фізічнай падрыхтоўкі і аргмасавай работы Беларускага фізкультурна-спартыўнага таварыства «Дынама».

З 1987 года па 1992 год — інспектар-метадыст, старшы інспектар-метадыст вучэбна-спартыўнага аддзела, з 1992 года па 1993 год — інструктар вучэбна-спартыўнага аддзела, з 1993 года па 2002 год — намеснік начальніка, начальнік навучальна-спартыўнага аддзела БФСТ «Дынама». У 2002—2004 гадах — начальнік упраўлення фізічнай, спецыяльнай падрыхтоўкі, спорту і арганізацыйнай работы БФСТ «Дынама».

З ліпеня 2004 года па студзень 2007 года выконваў абавязкі намесніка старшыні цэнтральнага савета — начальніка ўпраўлення фізічнай, спецыяльнай падрыхтоўкі, спорту і арганізацыйнай работы БФСТ «Дынама».

З 22 студзеня 2010 года[3] па 28 кастрычніка 2012 года[4] працаваў памочнікам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па пытаннях фізічнай культуры, спорту і развіцця турызму, быў звольнены за «няўдалае і няправільнае» выступленне спартсменаў на Алімпійскіх гульнях 2012 года у Лондане[4].

Быў першым намеснікам прэзідэнта Нацыянальнага алімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь[5].

Дэлегат IV Усебеларускага народнага сходу ад Рэчыцкага раёна[6].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]