Іегуда Лейб Драгунскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іегуда Лейб Драгунскі
Род дзейнасці пісьменнік
Дата нараджэння 1869
Месца нараджэння
Дата смерці 20 лютага 1923(1923-02-20)
Месца смерці

Іегуда Лейб Драгунскі (1869, Быхаў Магілёўскай губерні — 20 лютага 1923, Нью-Ёрк) — дзеяч рэвалюцыйнага руху. Стаяў ля вытокаў зараджэння ў Гомелі сацыял-дэмакратычнага руху. Быў адным з заснавальнікаў першага марксісцкага гуртка.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Леў Хаімавіч (Іегуда Лейб) Драгунскі атрымаў як яўрэйскую, так і агульную адукацыю. Настаўнік рускай мовы. З ранніх гадоў актывіст сацыялістычнага руху а затым з Бунда. Вясной 1899 года адзін з кіраўнікоў Гомельскага працоўнага саюза барацьбы. З 1901 вазіў нелегальную газету «Іскра» ў Гомель.

Падчас гомельскага пагрому 1903 года ўдзельнічаў у арганізацыі атрада знакамітай самаабароны — менавіта ў Гомелі яўрэі ўпершыню ў найноўшай гісторыі далі узброены адпор пагромшчыкам. І ў тым жа годзе Драгунскага ўсё ж арыштавалі і судзілі. Затым рушыла ўслед яшчэ два арышту. Некаторы час ён жыў у Лодзі, а адтуль эміграваў (1923) у Злучаныя Штаты, дзе быў актыўным членам сацыялістычнага руху. Прымаў удзел у адкрыцці школ для дзяцей мігрантаў. Быў адным з піянераў Школы рабочых у Нью-Ёрку і сакратаром Нацыянальнай школьнай камісіі рабочага гуртка.

Упершыню апублікаваў артыкулы ў рускамоўнай прэсе ў Гомелі і Лодзі. У ЗША ён быў сярод заснавальнікаў і рэдактарам (з Б. Б. Бейліным, Янкевам Левіным, Ю. Штейнбоймам) дзіцячага часопіса «Кіндэрлэнд» («Краіна дзяцей») у Нью-Ёрку (1921—1922), у якім ён таксама апублікаваў свой пераклад Эдмонда Дэ Амічыс «Dos tog-bukh fun a shul-yingl» («Сэрца» («Запіскі школьніка», Cuore)).

Сын — Ісак Львовіч Драгунскі[1].

Унук — Віктар Юзэфавіч Драгунскі[ru].

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]