Іжорскае ўзвышша

Іжорскае ўзвышша — узвышша на захадзе Ленінградскай вобласці, складае большую частку Ардовікскага плато. Вышыня да 175,9 метраў. Узвышша складзена ардавікскімі вапнякамі.

Атрымала найменне ад іжора — фіна-угорскага племі, якое здаўна жыло на ўзвышшы.

Геаграфія

Паверхня плоская і нахіленая на паўднёвы ўсход. Найбольш высокай з'яўляецца паўночная частка Іжорскага ўзвышша: тут ляжыць Дудэргофскае ўзвышша, з вышэйшай кропкай - Крумкачовай гарой (паблізу пасёлка Мажайскага) з вышынёй 175,9 м. На поўначы ўзвышша крута абрываецца, утвараючы ўступ (глінт).

Рэльеф узгорыста-марэнагвы, развіты карст. Паўночны і заходні схілы стромкія (вышыня 50-80 м), з'яўляюцца часткай Балтыйска-Ладажскага ўступа (глінта). Пераважаюць змешаныя шырокалісцева-яловыя і сасновыя лясы. Ёсць азёры і балоты.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1999. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2