Інакенцій XII

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інакенцій XII
лац.: Innocentius PP. XII

Герб
242-і Папа Рымскі
12 ліпеня 1691 — 27 верасня 1700
Папярэднік Аляксандр VIII
Пераемнік Клімент XI
Roman Catholic Archbishop of Naples[d]
з 30 верасня 1686
Дыяцэзія Неапалітанская дыяцэзія[d]
Папярэднік Innico Caracciolo[d]
Пераемнік Giacomo Cantelmo[d]
кардынал
з 1 верасня 1681
тытулярны архібіскуп[d]
з 14 кастрычніка 1652
Дыяцэзія Latin Archbishopric of Larissa[d]
Апостальскі нунцый у Польшчы[d]
29 мая 1660 — май 1668
Апостальскі Нунцый ў Імператара[d] (Аўстрыя)
9 сакавіка 1668 — 2 сакавіка 1671
Roman Catholic Bishop of Lecce[d]
з 4 мая 1671
Дыяцэзія Roman Catholic Diocese of Lecce[d]
Папярэднік Luigi Pappacoda[d]
Пераемнік Michele Pignatelli[d]

Адукацыя
Дзейнасць каталіцкі святар
Нараджэнне 13 сакавіка 1615(1615-03-13)[1][2][…]
Смерць 27 верасня 1700(1700-09-27)[1][2][…] (85 гадоў)
Пахаванне
Бацька Francesco Pignatelli, Principe di Minervino[d][4]
Маці Porzia Carafa[d][4]
Прыняцце свяшчэннага сану невядома
Кардынал з 1681
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інакенцій XII (лац. Innocentius PP. XII) свецкае імя: Антоніо Піньятэлі дэль Растрэла (13 сакавіка 1615 — 27 верасня 1700) — Папа Рымскі з 12 ліпеня 1691 года да 27 верасня 1700.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Антоніо Піньяцелі нарадзіўся 13 сакавіка 1615 у княжай сям’і на поўдні Італіі. Быў нунцыем у Польшчы і ў Вене. Клімент Х даверыў яму дыяцэзію ў Лечэ і надзяліў многімі іншымі бенефіцыямі. Інакенцій Х прызначыў яго кардыналам і архібіскупам Неапалю. Праз год пасля свайго ўступлення на папскі трон Інакенцій XII апублікаваў булу «Romanum decet Pontificem» (22 ліпеня 1692), якая назаўжды знішчыла практыку непатызма.

Зноскі