Інстытут украіназнаўства імя І. Крыпякевіча НАН Украіны
| Інстытут украіназнаўства імя І. Крыпякевіча Нацыянальнай акадэміі навук Украіны | |
|---|---|
| The I.Krypiakevych Institute of Ukrainian Studies of National Academy of Sciences of Ukraine | |
 | |
| Галоўны будынак ІУ НАНУ. Львоў, вул. Казельніцкая 4 | |
| Краіна | |
| Тып арганізацыі | інстытут[d] |
| Афіцыйныя мовы | украінская |
| Кіраўнікі | |
| Дырэктар | доктар гістарычных навук, прафесар Літвін Мікалай Раманавіч |
| Намеснік дырэктара па навуковай рабоце | кандыдат гістарычных навук Хахула Любамір Ігаравіч |
| Намеснік дырэктара па агульных пытаннях | Балагура Раман Міраслававіч |
| Вучоны сакратар | кандыдат гістарычных навук Мураўскі Алег Іванавіч |
| Заснаванне | |
| Дата заснавання | 21 лютага 1951 |
| Львоў, вул. Казельніцкая, 4. | |
| inst-ukr.lviv.ua | |
Інстытут украіназнаўства імя І. Крыпякевіча НАН Украіны — навукова-даследчы інстытут у сістэме Нацыянальнай акадэміі навук Украіны.
Уваходзіць у склад Заходняга навуковага цэнтра НАН Украіны. Размешчаны ў Львове.
Інстытут — адзіная ва Украіне акадэмічная навукова-даследчая ўстанова, у якой сумесна працуюць аддзелы гістарычнай, сацыякультурнай і літаратурна-мовазнаўчай спрамаванасці. Утвораны ў 1951 годзе, першы дырэктар (1951—1953) — Аляксей Несцярэнка. Да 20 студзеня 1993 года меў назву «Інстытут грамадскіх навук АН УССР».
У Інстытуце ёсць бібліятэка, архіў, унікальныя базы дадзеных, у тым ліку картатэкі слоўніка ўкраінскай мовы XIV—XV ст., крыніцазнаўчыя картатэкі Івана Крыпякевіча і Мірона Кардубы. Экспазіцыя і фонды археалагічнага музея, дзякуючы штогадовым экспедыцыям, папаўняюцца каштоўнымі экспанатамі — помнікамі археалогіі Галіцыі і Валыні.
Структура[правіць | правіць зыходнік]
- Аддзел археалогіі і археалагічны музей;
- Аддзел гісторыі сярэдніх вякоў;
- Аддзел новай гісторыі Украіны;
- Аддзел найноўшай гісторыі з Сектарам даследаванняў украінскага нацыянальнага руху;
- Аддзел ўкраінскай мовы;
- Аддзел украінскай літаратуры;
- Цэнтр даследаванняў украінска-польскіх адносін.
Кіраўнікі інстытута[правіць | правіць зыходнік]
- Мікалай Рамановіч Літвін — дырэктар Інстытута з 2013 г., доктар гістарычных навук, прафесар
- Яраслаў Дзмітрыевіч Ісаевіч (1936—2010), акадэмік НАН Украіны
Супрацоўнікі[правіць | правіць зыходнік]
У інстытуце працуе каля 100 навуковых супрацоўнікаў, у тым ліку больш за 20 дактароў навук і больш за 50 кандыдатаў навук, сярод якіх акадэмікі і члены-карэспандэнты НАН Украіны.
Дынаміка колькасці супрацоўнікаў інстытута:
- 1951 — 47 навуковых супрацоўнікаў, у тым ліку 6 дактароў навук і 12 кандыдатаў навук;
- 1971 — 61 навуковы супрацоўнік, 7 дактароў і 27 кандыдатаў навук;
- 1991 — 84 навуковых супрацоўніка, 10 дактароў і 30 кандыдатаў навук;
- 2001 — 71 навуковы супрацоўнік, 13 дактароў і 35 кандыдатаў навук.
Вучоны савет[правіць | правіць зыходнік]
З 1994 года ў Інстытуце дзейнічае спецыялізаваны вучоны савет па абароне доктарскіх і кандыдацкіх дысертацый (Д 35.222.01) па спецыяльнасцях «Гісторыя Украіны» (07.00.01), «Усеагульная гісторыя» (07.00.02) і «Этналогія» (07.00.05).
Крыніцы і літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Петегирич В. М. Інститут українознавства імені І. Крип’якевича НАН України // 500 // Енциклопедія історії України : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. — К.: «Наукова думка», 2005. — Т. 3 : Е — Й.— С. 500. — ISBN 966-00-0610-1. (укр.)
- Луцький О. Інститут суспільних наук АН УРСР у другій половині 80-х — на початку 90-х років XX століття: пошуки нових орієнтирів // Україна: культурна спадщина, національна свідомість, державність. — 2013. — № 23. — С. 653—670.
