Перайсці да зместу

Інтроны III групы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Інтроны III групы — клас інтронаў, знойдзеных у генах мРНК хларапластаў у эўгленавых пратыстаў. Для іх звычайная інтроны групы II dVI з выпуклым адэназінам, абцякальным dI, адсутнасцю dII-dV і паслабленым кансенсусам месца сплайсінгу.[1]  Сплайсінг ажыццяўляецца з дапамогай дзвюх рэакцый трансэтэрыфікацыі з выпуклым адэназінам dVI у якасці ініцыятарнага нуклеафіла; інтрон выразаецца як ласо.[2]

Адкрыццё і ідэнтыфікацыя

[правіць | правіць зыходнік]

У 1984 годзе Монтандон і Штуц паведамілі пра прадстаўнікоў новага тыпу інтронаў у хларапласце эўглены.[3] У 1989 годзе Дэвід А. Крыстафер і Рычард Б. Халік знайшлі яшчэ некалькі і прапанавалі назву «інтроны III групы», каб ідэнтыфікаваць гэты новы клас з наступнымі характарыстыкамі:[4]

  • Інтроны групы III значна карацейшыя за іншыя класы інтронаў, якія самасплайсуюцца, і складаюць ад 95 да 110 нуклеатыдаў сярод тых, што вядомыя Крыстаферу і Халіку і знойдзены ў хларапластах. З іншага боку, Крыстафер і Халік заявілі: «У адрозненне ад гэтага, самы маленькі інтрон хларапласта эўглены II групы … складае 277 нуклеатыдаў».[4]
  • Іх кансерватыўныя паслядоўнасці праксімальней сайтаў сплайсінгу маюць падабенства з інтронамі групы II, але маюць менш кансерватыўных пазіцый.
  • Яны не карціруюцца ў кансерватыўнай другаснай структуры інтронаў групы II. (Сапраўды, Крыстафер і Халік не змаглі ідэнтыфікаваць якія-небудзь кансерватыўныя элементы другаснай структуры сярод інтронаў групы III.)
  • Звычайна яны звязаны з генамі, якія ўдзельнічаюць у трансляцыі і транскрыпцыі.
  • Яны вельмі A+T багатыя.

У 1994 годзе адкрыццё інтрона групы III з даўжынёй на парадак большай паказала, што сама па сабе даўжыня не з’яўляецца вызначальным фактарам сплайсінгу інтронаў групы III.[2]

Сплайсінг інтронаў групы III адбываецца шляхам утварэння ласо і кальцавой РНК.[2] Падабенства паміж групай III і ядзернымі інтронамі ўключае кансерватыўныя 5'-памежныя паслядоўнасці, фарміраванне ласо, адсутнасць унутранай структуры і здольнасць выкарыстоўваць альтэрнатыўныя межы сплайсінгу.[1]

  1. а б Copertino DW, Hallick RB (December 1993). "Group II and group III introns of twintrons: potential relationships with nuclear pre-mRNA introns". Trends Biochem. Sci. 18 (12): 467–71. doi:10.1016/0968-0004(93)90008-b. PMID 8108859.
  2. а б в Donald W. Copertino DW; Hall ET; Van Hook FW; Jenkins KP; Hallick RB (1994). "A group III twintron encoding a maturase-like gene excises through lariat intermediates". Nucleic Acids Res. 22 (6): 1029–36. doi:10.1093/nar/22.6.1029. PMC 307926. PMID 7512259.
  3. Montandon PE, Stutz E (September 1983). "Nucleotide sequence of a Euglena gracilis chloroplast genome region coding for the elongation factor Tu; evidence for a spliced mRNA". Nucleic Acids Res. 11 (17): 5877–92. doi:10.1093/nar/11.17.5877. PMC 326324. PMID 6310519.
  4. а б Christopher DA, Hallick RB (October 1989). "Euglena gracilis chloroplast ribosomal protein operon: a new chloroplast gene for ribosomal protein L5 and description of a novel organelle intron category designated group III". Nucleic Acids Res. 17 (19): 7591–608. doi:10.1093/nar/17.19.7591. PMC 334869. PMID 2477800.
  • GO:0000374 — Gene ontology entry for Group III intron splicing