Іньяцыа Сілонэ

Іньяцыа Сілонэ
Ignazio Silone
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Secondo Tranquilli
Дата нараджэння	1 мая 1900(1900-05-01)[…]
Месца нараджэння	Пешына[d], правінцыя Л’Акуіла[d], Абруца, Італія
Дата смерці	22 жніўня 1978(1978-08-22)[…] (78 гадоў)
Месца смерці	Жэнева, кантон Жэнева, Швейцарыя
Грамадзянства	Італія  Каралеўства Італія
Месца працы	Office of Strategic Services[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, публіцыст, палітычны дзеяч
Жанр	раман
Валодае мовамі	італьянская мова
Грамадская дзейнасць
Партыя	Італьянская сацыялістычная партыя[d]
Член у	Нямецкая акадэмія мовы і паэзіі[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і літаратуры[d]
Прэміі	Іерусалімская прэмія (1969)
Узнагароды	прэмія Чына дэль Дука[d] (1971) Іерусалімская прэмія[d] (1969) Gottfried-Keller-Preis[d] (1973)
Афіцыйны сайт(італ.)
Выявы на Вікісховішчы

Іньяцыа Сілонэ (італ.: Ignazio Silone; 1 мая 1900 — 22 жніўня 1978) — італьянскі пісьменнік, публіцыст, палітычны дзеяч сацыялістычнай арыентацыі.

Магіла Іньяцыа Сілонэ ў Пешыне

Біяграфія

У 1911 годзе страціў бацьку, у 1915 — маці і іншых членаў сям'і падчас Авецанскага землетрасення. У 1917 уступіў у Італьянскую сацыялістычную партыю. У 1921 стаў адным з заснавальнікаў Італьянскай камуністычнай партыі. Брат Іньяцыа быў арыштаваны як член ІКП і памёр ад збіцця ў турме (1931).

У 1927 наведаў СССР. У 1930 па ідэйных меркаваннях парваў з ІКП. У яго былі выяўлены сухоты, выявіліся прыступы дэпрэсіі. У 1931—1945 жыў у Швейцарыі, пачаў актыўна займацца літаратурай. Антыфашысцкі раман «Фантамара» (1933) адразу ж з'явіўся ў перакладах на нямецкі (1933) і англійскі (1934), атрымаў высокую ацэнку Троцкага і стаў пачаткам абруцкай трылогіі Сілонэ, якая ўключыла пазней раманы «Хлеб і віно» (1937) і «Насенне пад снегам» (1943). Выступаў з публіцыстыкай, накіраванай супраць таталітарызму («Школа дыктатараў», 1938). У гады вайны ўвайшоў у швейцарскую падпольную арганізацыю, якая падтрымлівала рух Супраціўлення ў Італіі, паралельна стаў агентам разведслужбы ЗША (падпольная мянушка – Лен).

Пасля вызвалення Італіі вярнуўся на радзіму, стаў актыўным дзеячам сацыялістычнай партыі, рэдактарам газеты «Аванці». Актыўна выступаў супраць сталінізму, перайшоў на пазіцыі хрысціянскага сацыялізму. Разам з Андрэ Жыдам, Артурам Кестлерам і інш. удзельнічаў у знакамітай антытаталітарнай анталогіі «Бог, які пацярпеў крах» (1949). Браў удзел у працы міжнароднага Кангрэса за волю культуры. Пасля публікацыі матэрыялаў пра яго сувязь з амерыканскай разведслужбай (1967) адышоў ад палітыкі, засяродзіўшыся на літаратуры.

Працы

Раманы

• 1930 «Фантамара» (Fontamara)
• 1934 «Вандроўка ў Парыж» (Un viaggio a Parigi)
• 1936 «Хлеб і віно» (Pane e Vino)
• 1941 «Насенне пад снегам» (Il seme sotto la neve)
• 1952 «Жменя ажыны» (Una manciata di more)
• 1956 «Сакрэт Лукі» (Il segreto di Luca)
• 1960 «Ліса і камеліі» (La volpe e le camelie)
• 1968 «Лёс аднаго беднага хрысціяніна» (L'avventura di un povero cristiano) - прэмія Кампьела
• 1971 «Севярына» (L'avventura di un povero cristiano) - завершаны жонкай, апублікаваны пасмяротна ў 1981 годзе

Публіцыстыка

• 1934 «Фашызм. Паходжанне і развіццё» (Il Fascismo. Origini e sviluppo)
• 1938 «Школа дыктатараў» (La scuola dei dittatori)
• 1939 «Жывыя думкі аб Мазыні» (The living thoughts of Mazzini)
• 1944 «Дакладная цыдулка са швейцарскай турмы» (Memoriale dal carcere svizzero)
• 1965 «Яно - выйсце бяспекі» (Uscita di sicurezza)

П'есы

• 1944 «І ён схаваўся» (Ed egli si nascose)
• 1969 «Прыгода беднага хрысціяніна» (L'avventura di un povero cristiano)

Спасылкі

• Іньяцыа Сілонэ на сайце IMDB