Іосіф Трызна
| Іосіф Трызна | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Іосіф Трызна | |||||||
| Герб «Газдава» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
|
|
|||||||
| Смерць | 1655 ці 1656[1] | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Трызны | ||||||
| Бацька | Адам Трызна[d][2] | ||||||
| Веравызнанне | праваслаўе[3] | ||||||
| Адукацыя | |||||||
Іосіф Трызна (? — 1655) — рэлігійны дзеяч Рэчы Паспалітай. Архімандрыт Віленскага Святадухаўскага манастыра (1640—1647), Кіева-Пячэрскай лаўры (з 1647).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Прадстаўнік шляхецкага роду Трызнаў герба «Газдава». Атрымаў адукацыю ў Кіева-Пячэрскай лаўры і Кіеўскай брацкай школе, выхаванец і паслядоўнік Пятра Магілы. Прыняў манаства.
Падтрымаў паўстанне Багдана Хмяльніцкага. Прысутнічаў на сойме 1649—1650, які ратыфікаваў Збораўскі дагавор з казакамі.
Выступаў супраць палітычнай і царкоўнай залежнасці Украіны ад Масквы. Разам з мітрапалітам Сільвестрам Косавым адмаўляўся прымушаць кіянаў і манахаў Кіева-Пячэрскай лаўры прысягаць на вернасць Пераяслаўскай радзе, якая дэкларавала залежнасць ад Масквы. Аднак пазней пайшоў на гэта ў 1654 пад ціскам Хмяльніцкага і казакоў.
Аўтар прадмовы да «Служэбніка» (Кіеў, 1653), дзе адзначыў важнасць гэтай кнігі. Склаў асобую рэдакцыю «Кіева-Пячэрскага пацерыка», куды ўключыў рэдкія гістарычныя матэрыялы, невядомыя з іншых спісаў (устаўная грамата Тураўскай епархіі 1005, Тураўскі ўстаўны запіс пра дзесяціну), летапісныя звесткі, памінальнік рускіх князёў X—XII стст.[4]
Зноскі
- ↑ а б Kempa T. Tryzna Józef // Polski Słownik Biograficzny — PAN, 2024. — Т. 55. — С. 342.
- ↑ Kempa T. Tryzna Józef // Polski Słownik Biograficzny — PAN, 2024. — Т. 55. — С. 340.
- ↑ Kempa T. Tryzna Józef // Polski Słownik Biograficzny — PAN, 2024. — Т. 55. — С. 340–343.
- ↑ ЭнцВКЛ 2010.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Іосіф Трызна // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — С. 249. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.