Ісламскае мастацтва

Ісламскае мастацтва — мастацтва народаў, якія вызнаюць іслам (мусульманства). Вялікая частка асаблівасцяў ісламскага мастацтва прама або ўскосна звязана з ідэалагічнай асновай культуры або культур мусульманскіх народаў — рэлігіяй ісламу. Хоць карані гэтага мастацтва сыходзяць толькі ў VII стагоддзе, яно лічыцца адным з самых старажытных мастацтваў свету. Распаўсюджана не толькі на Аравійскім паўвостраве, дзе гістарычна ўзнік іслам, але і ў іншых рэгіёнах, дзе назіралася культурная або ваенна-палітычная прысутнасць буйных ісламскіх дзяржаў, — на шырокай тэрыторыі ад Іспаніі да Індыі. Шэдэўры мусульманскага мастацтва па праве займаюць адно з вядучых месцаў у мастацкай скарбніцы чалавецтва.

Гісторыя

Сярэднія вякі (IX—XV стст.)

Сірыя, Ірак, Анатолія

Медрэсэ з двума мінарэтамі ў Эрзуруме. Каля 1265 года

Роберт Хіленбранд мяркуе, што сярэднявечныя ісламскія тэксты пад назвай Макамат, скапіяваныя і праілюстраваныя Ях’я ібн Махмуд аль-Васіці, былі аднымі з самых ранніх «кніжных журнальных столікаў». Яны былі аднымі з першых тэкстаў, якія адлюстроўвалі паўсядзённае жыццё ў ісламскім мастацтве, адлюстроўваючы гумарыстычныя гісторыі і практычна не дэманструючы спадчыны выяўленчых традыцый.

Архітэктура

Асноўны артыкул: Ісламская архітэктура

• 

  Альгамбра, (Гранада, Іспанія) (XIII - XIV ст.)

• 

  Альгамбра (унутраны двор)

• 

  Тадж-Махал (XVII ст.) - тыповы прыклад мусульманскай архітэктуры Індыі

• 

  Зялёная мячэць (г. Ізнік, правінцыя Бурса, Турцыя). Пабудавана ў 1392 годзе Тыповы ўзор асманскай культавай архітэктуры

• 

  Вялікая сіянская мячэць (Кітай, XIV ст.)

• 

  Вялікая мячэць у Самары (Ірак, IX ст.)

• 

  Мячэць Аль-Азхар (Каір, X ст.)

• 

  Вялікая мячэць, або Мячэць Амеядаў (Дамаск, Сірыя; пабудаваная ў 706–715 гадах)