Ісмаіл Самані

Ісмаіл Самані перс.: ابو ابراهیم اسماعیل بن احمد
Партрэт на банкноце 100 самоні
2-і Эмір Харасана і Маверанахра
892 — 24 лістапада 907
Папярэднік:	Наср I
Пераемнік:	Ахмад ібн Ісмаил
Веравызнанне:	іслам суніцкага толку
Нараджэнне:	красавік 849 Фергана
Смерць:	24 лістапада 907(0907-11-24) Бухара
Пахаванне:	Маўзалель Саманідаў (Бухара)
Дынастыя:	Саманіды
Бацька:	Ahmad ibn Asad
Дзеці:	Ахмад ібн Ісмаил

Абу Ібрахім Ісма'іл ібн Ахмад Самані (перс.: ابو ابراهیم اسماعیل بن احمد سامانی, тадж.: Абу Иброҳим Исмоил ибни Аҳмади Сомонӣ, красавік 849, Фергана - 24 лістапада 907, Бухара) — эмір з дынастыі саманідаў, заснавальнік моцнай дзяржавы ў Сярэдняй Азіі.

Намеснік свайго брата Насра ў Бухары (874-892). Застаўся ў гэтым горадзе і пасля таго як з прычыны смерці свайго брата стаў эмірам Маверанахра (892-907) і ў [[893]] годзе быў зацверджаны ў гэтым сане халіфам. У тым жа годзе ён распачаў паход на Тараза, заваяваў гэты горад і ператварыў яго галоўную царкву ў мячэць. Змагаўся ў Маверанахры з Сафарыдам Амрам ібн Лейсам. Нягледзячы на ​​тое, што халіф абвясціў аб зняцці Ісмаіла і яго правінцыя была падараваная Амру, пасля перамогі Самані (900) халіф выказаў пераможцу сваё задавальненне.

Маўзалель Саманідаў ў Бухары	Монумент Ісма'іла Самані ў Душанбе

Ушанаванне памяці

• У яго гонар названы Пік Ісмаіла Самані