Ісмаіл Самані
Ісмаіл Самані | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
перс.: ابو ابراهیم اسماعیل بن احمد | |||||||
![]() | |||||||
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
чэрвень 849 |
||||||
Смерць |
24 лістапада 907 (58 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Дзяржава Саманідаў[d] | ||||||
Бацька | Ahmad ibn Asad[d] | ||||||
Дзеці | Ahmad Samani[d] | ||||||
Веравызнанне | іслам | ||||||
Дзейнасць | палкаводзец | ||||||
![]() |
Абу Ібрахім Ісма'іл ібн Ахмад Самані (перс.: ابو ابراهیم اسماعیل بن احمد سامانی, тадж.: Абу Иброҳим Исмоил ибни Аҳмади Сомонӣ, красавік 849, Фергана - 24 лістапада 907, Бухара) — эмір з дынастыі саманідаў, заснавальнік моцнай дзяржавы ў Сярэдняй Азіі.
Намеснік свайго брата Насра ў Бухары (874-892). Застаўся ў гэтым горадзе і пасля таго як з прычыны смерці свайго брата стаў эмірам Маверанахра (892-907) і ў 893 годзе быў зацверджаны ў гэтым сане халіфам. У тым жа годзе ён распачаў паход на Тараза, заваяваў гэты горад і ператварыў яго галоўную царкву ў мячэць. Змагаўся ў Маверанахры з Сафарыдам Амрам ібн Лейсам. Нягледзячы на тое, што халіф абвясціў аб зняцці Ісмаіла і яго правінцыя была падараваная Амру, пасля перамогі Самані (900) халіф выказаў пераможцу сваё задавальненне.
Маўзалей Саманідаў ў Бухары | Манумент Ісма'іла Самані ў Душанбе |
Ушанаванне памяці[правіць | правіць зыходнік]
- У яго гонар названы Пік Ісмаіла Самані