Істэрыя
| Істэрыя | |
|---|---|
 Прафесар Жан-Мартэн Шарко дэманструе студэнтам жанчыну ў істэрычным прыпадку. | |
| МКХ-9 | 300.1 |
| MeSH | D007046 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Істэры́я (ад стар.-грэч.: ὑστέρα (hystera) — матка); Шале́нства ма́ткі[1][2] — састарэлы медыцынскі дыягназ, які на гэты момант адпавядае шэрагу псіхічных расстройстваў лёгкай і сярэдняй ступені цяжкасці. Выкарыстоўваўся для апісання спецыфічных расстройстваў самаадчування і паводзін у жанчын, прычынай якіх доўгі час лічыўся блуканне маткі па арганізму[1] (адкуль і назва). Для істэрыі характэрны дэманстратыўныя эмацыйныя рэакцыі (слёзы, смех, крыкі), сутаргі, паралічы, страта адчувальнасці, глухата, слепата, абмарачэнне, павышаная сексуальная актыўнасць і іншае.
Істэрычнае расстройства асобы[правіць | правіць зыходнік]
На гэты момант з істэрыяй асацыяваны асаблівы склад асобы, званы істэрычным расстройствам асобы. Яму ўласцівы павярхоўнасць меркаванняў, унушальнасць і самаўнушальнасць, схільнасць да фантазіявання, няўстойлівасць настрою, імкненне прыцягнуць да сябе ўвага, тэатральнасць паводзін.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
- Неўроз
- Істэрычнае расстройства асобы
- Псіхааналіз
- Псіхатэрапія
- Жан Шарко
- Зігмунд Фрэйд
- Пяць асноўных клінічных выпадкаў Фрэйда