Іцхак Эпштэйн

Іцхак Эпштэйн
іўр.: יצחק אפשטיין
Дата нараджэння	7 снежня 1862(1862-12-07)
Месца нараджэння	Любань, Бабруйскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	26 лютага 1943(1943-02-26) (80 гадоў)
Месца смерці	Іерусалім, Брытанскі мандат у Палесціне, Вялікабрытанія
Месца пахавання	Яўрэйскія могілкі на Маслічнай гары[d]
Грамадзянства	Брытанскі мандат у Палесціне
Род дзейнасці	настаўнік, мовазнавец
Навуковая сфера	іўрыт
Член у	Brit Shalom[d]

Іцхак Эпштэйн (1862, Любань, Мінская губерня — 1943, Іерусалім) — ізраільскі педагог і мовазнавец. Быў сярод заснавальнікаў выкладання на адроджаным іўрыце. Брат Залмана Эпштэйна.

Біяграфія

Нарадзіўся ў мястэчку Любань у артадаксальнай сям’і яўрэйскага вучонага і выкладчыка іўрыту Нохема Эпштэйна і Фейгі-Бейлі Шапіра. Атрымаў традыцыйную адукацыю. У 1876 годзе сям’я пераехала ў Адэсу, там ён скончыў у 1883 рэальнае вучылішча; адначасова браў урокі іўрыту ў М. Л. Ліліенблюма. У 1886 эміграваў у Эрэц-Ісраэль.

З адкрыццём у 1891 годзе яўрэйскай школы ў Цфаце, быў прызначаны дырэктарам (да 1901).

У 1902—1905 і ў 1915 годзе вывучаў педагогіку ва універсітэце ў Лазане (у 1915 атрымаў ступень доктара педагогікі і літаратуры).

У перыяд з 1909 па 1915 год быў дырэктарам яўрэйскай школы «Талмуд-Тора» ў Салоніках.

У 1919 годзе быў прызначаны дырэктарам жаночай настаўніцкай семінарыі імя Э. Лявінскага ў Тэль-Авіве. У 1920 пераехаў у Іерусалім, стаў інспектарам яўрэйскіх школ.

Творы

• «Иврит бе-‘иврит» («Іўрыт на іўрыце», Варшава, 1901)
• «Хэгйоней лашон» («Разважанні пра мову», 1947)
• «Мехкарим ба-психология шел ха-лашон ве-ха-хиннух ха-‘иври»(«Даследаванні па псіхалогіі мовы іўрыт і адукацыі на ёй», 1947).

Спасылкі

• Артыкул «Эпштейн Ицхак» у Электроннай яўрэйскай энцыклапедыі