Абсалютны нуль тэмпературы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Абсалютны нуль)

Абсалю́тны нуль тэмперату́ры — мінімальная мяжа тэмпературы, якую можа мець фізічнае цела.

Абсалютны нуль служыць пачаткам адліку абсалютнай тэмпературнай шкалы, напрыклад, шкалы Кельвіна. Па шкале Цэльсія абсалютнаму нулю адпавядае тэмпература −273,15 °C.

У рамках дастасавальнасці класічнай тэрмадынамікі абсалютны нуль на практыцы недасяжны. Яго існаванне і становішча на тэмпературнай шкале вынікае з экстрапаляцыі назіраных фізічных з’яў. Экстрапаляцыя ў рамках класічнай мадэлі паказвае, што пры абсалютным нулі энергія цеплавога руху малекул і атамаў рэчыва павінна быць роўная нулю. З гледзішча квантавай фізікі пры абсалютным нулі тэмпературы існуюць нулявыя ваганні, абумоўленыя квантавымі ўласцівасцямі рэчыва і фізічнага вакууму.

З трэцяга пачатка тэрмадынамікі выцякае, што абсалютны нуль тэмпературы дасягнуць немагчыма.

З’явы, назіраемыя блізка ад абсалютнага нуля[правіць | правіць зыходнік]

Пры тэмпературах, блізкіх да абсалютнага нуля на макраскапічным узроўні могуць назірацца чыста квантавыя эфекты, такія як:

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Болсун А. И. Абсолю́тный нуль // Краткий словарь физических терминов (руск.) / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 14—15. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)
  • Наумчик В. Н. Абсолю́тный нуль температу́ры // Физика: словарь-справочник для школьников (руск.) / В. Н. Наумчик, Э. М. Шпилевский. — Мн.: Новое знание, 2010. — С. 7. — 592 с. — 3 010 экз. — ISBN 978-985-475-397-3. (руск.)