Аветык Ісаакян
| Аветык Ісаакян | |
| арм.: Ավետիք Սահակի Իսահակյան | |
 Avetik Isahakyan signature.png | |
| Асабістыя звесткі | |
|---|---|
| Дата нараджэння: | 19 (31) кастрычніка 1875 |
| Месца нараджэння: | |
| Дата смерці: | 17 кастрычніка 1957[2][3][4] (81 год) |
| Месца смерці: | |
| Пахаванне: | |
| Грамадзянства: | |
| Альма-матар: | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці: | паэт, празаік, публіцыст |
| Гады творчасці: | 1890-я — 1957 |
| Кірунак: | сацыялістычны рэалізм |
| Жанр: | верш, паэма |
| Валодае мовамі: | армянская мова[8] |
| Мова твораў: | армянская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Партыя | |
| Член у | |
| Узнагароды: |
    |
| Подпіс: |
 |
 Выявы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Аветык Ісаакя́н (арм.: Ավետիք Սահակի Իսահակյան, 1875—1957) — выдатны армянскі паэт, празаік, публіцыст. Акадэмік АН Арменіі (1943)
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 19 кастрычніка 1875 года ў Александропалі Эрыванскай губерні (цяпер Гюмры, Арменія).
Вучыўся ў Эчміядзінскай духоўнай семінарыі «Геваркян» (1889—1892) і Лейпцыгскім універсітэце. У 1911 годзе быў выгнаны з Расійскай імперыі за рэвалюцыйную дзейнасць. Да 1936 года жыл галоўным чынам за мяжой (Францыя, Швейцарыя і інш.), асабіста быў знаёмы са шматлікімі інтэлектуаламі свайго часу. Ісаакян уваходзіў у Дашнакцуцюн і адзначыўся антысавецкімі выказваннямі.
Па вяртанні ў СССР быў старшынёй СП Армянскае ССР. Акадэмік АН Армянскае ССР (1943). Дэпутат ВС Армянскае ССР 2—4 скліканняў.
У той час Ісаакян знаходзіўся пад абаронай Першага сакратара ЦК КП Арменіі Рыгора Аруцінава. У 1937 годзе ён выкрасліў са спісу прадстаўленых НКУС СССР да арышту шматлікіх вядомых армянскіх дзеячаў, сярод якіх быў і Ісаакян[9]. Таксама для Ісаакяна, як і для некаторых іншых прадстаўнікоў армянскай інтэлігенцыі, быў пабудаваны асабняк у Ерэване[10].
Аветык Ісаакян памёр 17 кастрычніка 1957 года. Пахаваны ў Ерэване ў Пантэоне імя Камітаса.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Друкаваўся з 1892 года. Творчасць цесна звязаная з гісторыяй і культур армянскага народа, прасякнутая гуманізмам і павагай да чалавечай годнасці. Першы зборнік вершаў «Песні і раны» (1897) вылучаецца лірызмам і напеўнасцю. У філасофскае паэме «Абул Ала Маары» (1901—1911) тэма трагічнага адзіноцтва моцнае асобы. Аўтар гістарычнай балады «Нашыя продкі» (1917), паэмы «Сасма Мгер» (1919, перапрацаваная ў 1937), зборніка вершаў і апавяданняў «Люлька цярпення» (1928), цыклаў вершаў «Нашыя гісторыкі і нашыя гусаны» (1939), «Маёй радзіме» (1940), «Армянская архітэктура» (1942), патрыятычных вершаў гадоў Вялікае Айчыннай вайны, раману «Уста Каро» (незакончаны)[11].
На беларускую мову творы Ісаакяна перакладалі Мікола Аўрамчык, Рыгор Барадулін, Янка Брыль, Эдуард Валасевіч[11].
Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]
- Сталінская прэмія першае ступені (1946) — за патрыятычныя вершы перыяду Вялікае Айчыннай вайны «Вялікаму Сталіну», «Ратны заклік», «Маёй радзіме», «Нашая барацьба», «Сэрца маё на вяршынях гор», «Вечнай памяці С. Г. Загіяна»
- Два ордэны Леніна
- Медалі СССР, у тым ліку медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.».
Памяць[правіць | правіць зыходнік]
- У сталіцы Рэспублікі Арменія Ерэване па адрасе Зарабян 20 адкрыты дом-музей А. Ісаакяна.
- А. Ісаакяну прысвечаная паштовая марка СССР 1975 года.
- А. Ісаакяну прысвечаная паштовая марка Арменіі 2000 года.
- Помнікі А. Ісаакяна ўсталяваныя ў Ерэване, у Гюмры.
- Помнікі і паштовыя маркі прысвечаныя Аветыку Ісаакяну
Помнік у Гюмры
Помнік у Ерэване
Зноскі
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #119041529 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 снежня 2014.
- ↑ Краткая литературная энциклопедия — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 3.
- ↑ Исаакян Аветик Саакович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ Awetik Issaakjan // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Исаакян Аветик Саакович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ http://www.famousbirthdays.com/people/avetik-isahakyan.html
- ↑ (unspecified title) Праверана 10 ліпеня 2019.
- ↑ data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ Представители интеллигенции призывают увековечить память руководителя Советской Армении Григория Арутюняна(руск.)
- ↑ «Я буду просить вас, товарищ Сталин, разобраться в вопросе с Нагорным Карабахом и Нахичеваном»(руск.)
- ↑ 11,0 11,1 326 // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1998. — 604 с.: іл. ISBN 985-11-0130-3 (т. 7), ISBN 985-11-0035-8
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аветык Ісаакян- Дом-музей А. Ісаакяна(арм.) (англ.) (руск.)
- Біяграфія на сайце armenianhouse.org(англ.)
|
- Нарадзіліся 31 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1875 годзе
- Нарадзіліся ў Гюмры
- Памерлі 17 кастрычніка
- Памерлі ў 1957 годзе
- Памерлі ў Ерэване
- Пахаваныя ў пантэоне Камітаса
- Выпускнікі Лейпцыгскага ўніверсітэта
- Выпускнікі Цюрыхскага ўніверсітэта
- Члены Саюза пісьменнікаў СССР
- Кавалеры ордэна Леніна
- Узнагароджаныя медалём «За абарону Каўказа»
- Узнагароджаныя медалём «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Лаўрэаты Сталінскай прэміі
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Армянскамоўныя пісьіменнікі
