Агюст Перэ

Агюст Перэ
Дата нараджэння	12 лютага 1874(1874-02-12)[…]
Месца нараджэння	Іксель[d], адміністрацыйная акруга Брусель-Сталіца[d], Брусельскі сталічны рэгіён, Бельгія
Дата смерці	25 лютага 1954(1954-02-25)[…] (80 гадоў)
Месца смерці	Парыж, Францыя
Месца пахавання	могілкі Манпарнас
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Claude Perret[d]
Альма-матар	Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў
Месца працы	Парыжская спецыяльная архітэктурная школа[d] Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў
Член у	Акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Нацыянальная акадэмія прыгожых мастацтваў Аргенціны[d]
Уплыў	Julien Guadet[d]
Уплыў на	Paul Vimond[d], Ле Карбюзье, Jean Renaudie[d], René Iché[d], Adrien Brelet[d], André Le Donné[d], Патроклас Каранцінас і Elsa Sundling[d]
Узнагароды	Каралеўскі залаты медаль[d] (1948) Залаты медаль Амерыканскага інстытута архітэктуры[d] (1952)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Агюст Перэ (фр.: Auguste Perret; 12 лютага 1874, Іксель, Бельгія — 25 лютага 1954, Парыж, Францыя) — французскі архітэктар, піянер і лідар будаўніцтва з жалезабетона, прадпрымальнік і педагог. Адбудаваны пад кіраўніцтвам Перэ цэнтр Гаўра, амаль цалкам разбураны падчас Другой сусветнай вайны, у 2005 годзе абвешчаны аб’ектам Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’я каменячоса, уладальніка паспяховага бізнеса ў Парыжы. Вывучаў архітэктуру ў Школе прыгожых мастацтваў у Парыжы, выдатна вучыўся, але пакінуў яе не атрымаўшы дыплома і стаў працаваць у сямейным бізнесе. У 1904 годзе пабудаваў жылы дом па адрасе 25bis, rue Benjamin Franklin у Парыжы, напэўна, першы жылы дом з жалезабетону. У 1905 годзе сумесна з братамі Гюставам (таксама архітэктарам, сааўтарам большасці праектаў Агюста) і Клодам заснаваў фірму, якая спецыялізавалася на будаўніцтве з жалезабетона. У гэтай фірме ў 1909 годзе некалькі месяцаў працаваў і вывучаў асновы тэхнічнага чарчэння Ле Карбюзье.

У 1913 годзе па праекце Перэ ўзведзены будынак Тэатра Елісейскіх палёў — выдатны ўзор пачаткаў стылю ар-дэко, якія прынёс архітэктару вядомасць. Перэ будуе прамысловыя і жылыя будынкі, дамы-студыі для мастакоў і скульптараў, цэрквы. Царква Маці Божай у Ле-Рэнсі (1922—1923) была першым храмам Францыі, цалкам пабудаваным з жалезабетону. У 1931 годзе ўдзельнічаў у конкурсе на праект Палаца Саветаў у СССР.

З 1923 года кіраваў спецыялізаванай на бетоне майстэрняй пры Школе прыгожых мастацтваў. З 1928 года выкладаў у спецыяльнай школе архітэктуры. З 1943 года кіраваў Асацыяцыяй архітэктараў і выкладаў у Акадэміі прыгожых мастацтваў. Пасля Другой сусветнай вайны атрымаў заказ на аднаўленне цэнтральнай часткі разбуранага Гаўра. Памёр ў 1954 годзе, праз два гады пасля смерці брата Гюстава. Будаўніцтва ў Гаўры па праектах Перэ працягвалася да 1964 года.

Пасля смерці Агюста Перэ лічылі найзначнейшым архітэктарам Францыі, параўноўвалі з Ле Карбюзье, а потым надоўга забылі. Толькі ў 1985 годзе пасля публікацыі кнігі Джозэфа Абрама (Joseph Abram) творчасць майстра зноў адкрыта для грамадства. У 1990-я гады спадчына братоў Перэ грунтоўна вывучана, У пачатку 2000-х гадоў выйшла некалькі манаграфій, прысвечаных Перэ, а ў 2002—2004 гадах арганізавана перасоўная выстава «Перэ, паэтыка бетону». Урэшце, ЮНЕСКА ацаніла рэканструкцыю Гаўра як выдатны прыклад архітэктуры і гарадскога планавання ў пасляваенным будаўніцтве і 15 ліпеня 2005 года ўнесла Гаўр у спіс аб’ектаў Сусветнай спадчыны.

Выбраныя будынкі

• Жылы дом 34-34bis, rue Sorbier (фр.), Парыж, 1898.
• Жылы дом 119, av de Wagram (фр.), Парыж, 1902.
• Жылы дом 83, av Niel (фр.)/50 rue Rennequin (фр.), Парыж, 1904.
• Жылы дом 25bis, rue Benjamin Franklin (фр.), Парыж, 1904.
• Жылы дом 48bis, rue Raynouard (фр.), Парыж, 1906.
• Аўтамабільны гараж 51, rue de Ponthieu (фр.), Парыж, 1907 (знесены ў 1970)
• Тэатр Елісейскіх палёў, 15, авеню Мантэнь, Парыж, 1913.
• Надмагілле Madeleine Dauphin-Dornès, жонкі мастака Поля Жамо, на могілках Манпарнас, 1913.
• Царква Маці Божай у Ле-Рэнсі 83, av de la Résistance, Le Raincy, 1922—1923.
• Жылы дом bd de Stalingrad, Grand Quevilly, Rouen, 1923.
• Прыватны гатэль па адрасе 8, rue Nansouty / 2, плошча Мансуры (фр.), Парыж, 1923.
• «Вежа Перэ» ў парку Поль-Містраль у Грэноблі — 95-метровая вежа, пабудаваная з жалезабетону для Міжнароднай выставы 1925 года.
• Царква Сен-Тэрэз ў Манманьі, Валь-д’уаз, 1925—1926.
• Дом мастака і скульптара Жоржа Брака, дом 6, вуліца Жоржа Брака (фр.), Парыж, 1927.
• Капліца дэ ла Каламб'ер у Шалон-сюр-Сон, дом 72, rue d’Autun, 1928—1929.
• Канцэртная зала для Нармальнай школы музыкі, дом 78, rue Cardinet (фр.), Парыж, 1928—1929.
• Дом скульптара Ханы Арловай па адрасе 7bis, villa Seurat (фр.), Парыж, 1929.
• Жылы дом з офісамі 51-55, Rue Raynouard, Парыж, 1929—1932. У гэтым доме Перэ пасяліўся адразу пасля заканчэння будаўніцтва і жыў да канца жыцця.
• Будынак Міністэрства ВМФ 8, bd Victor / 2-4, av de la Porte de Sèvres, Парыж, 1931—1956.
• Музей Міністэрства грамадскіх работ, цяпер Сацыяльны і эканамічны савет Францыі place d’iéna, Парыж, 1936—1948.
• Чыгуначны і аўтавакзал ў Амьене, 1942—1951.
• «Вежа Перэ» — жылы будынак з офісамі ў Амьене, 1942—1951; 104-метровы (27 паверхаў) хмарачос, працяглы час найвышэйшы будынак Заходняй Еўропы.
• Рэканструкцыя цэнтра Гаўра, 1945—1955.
• Музей прыгожых мастацтваў ў Сан-Паўлу, Бразілія, 1947—1949.

Галерэя

• 

  Тэатр Елісейскіх палёў

• 

  Від на цэнтр Гаўра

• 

  Інтэр'ер царквы Маці Божай у Ле-Рэнсі

Узнагароды

• Каралеўскі залаты медаль, 1948 — штогадовая ўзнагарода Каралеўскага інстытута брытанскіх архітэктараў за ўклад у міжнародную архітэктуру.
• Залаты медаль Амерыканскага інстытута архітэктуры, 1952 — узнагароду прысуджаюць за значны ўклад, які аказаў уплыў на тэорыю і практыку архітэктуры.

Памяць

• 24 мая 1950 года па ініцыятыве Бельгійскага таварыства гарадскіх планіроўшчыкаў і архітэктараў-мадэрністаў (Belgian Society of Town Planners and Modernist Architects) на доме, дзе нарадзіўся Агюст Перэ, усталявана мемарыяльная дошка.
• Мемарыяльная дошка ўсталявана на доме па адрасе 51-55, de la rue Raynouard, дзе архітэктар жыў з 1932 года і да смерці.
• У 1971 годзе ў Парыжы ў гонар Агюста Перэ названа вуліца.

Спасылкі

• Фонд Перэ, поўны каталог праектаў (фр.)
• Фатаграфіі пабудоў
• Фатаграфіі пабудоў