Сяргей Канстанцінавіч Паўловіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне, дапаўненне
Радок 1: Радок 1:
{{вызнч|1=Сяргей Канстанцінавіч ПАЎЛОВІЧ}} ([[13 верасня|13(25) верасня]] 1875, в. Асаўцы Кобрынскага пав. Гродзенскай губ. (цяпер Драгічынскі р-н Брэсцкай вобл.) — [[16 верасня]] [[1940]], [[Вільня]]; Псеўданім: ''Паляшук''), беларускі педагог, публіцыст, грамадскі і культурны дзеяч.
{{вызнч|1=Сяргей Канстанцінавіч ПАЎЛОВІЧ}} ([[13 верасня|13(25) верасня]] 1875, в. Асаўцы Кобрынскага пав. Гродзенскай губ. (цяпер Драгічынскі р-н Брэсцкай вобл.) — [[16 верасня]] [[1940]], [[Вільня]]; Псеўданім: ''Паляшук''), беларускі педагог, публіцыст, грамадскі і культурны дзеяч.


З духоўнага саслоўя. Скончыў праваслаўную Віленскую семінарыю, Кіеўскую духоўную акадэмію (1899). Працаваў у царкоўных установах, у 1909—1913 выкладчыкам мужчынскай 4-класнай настаўніцкай семінарыі, рэальнага вучылішча імя Іопшынай, прыватнай жаночай гімназіі імя Анісімавай у Рагачове Магілёўскай губ. (1909—1912), у 1913—1918 інспектарам народных школ Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ. З пачатку 1920-х жыў у Вільні. Член [[Беларускае навуковае таварыства|Беларускага навуковага таварыства]]; адзін з кіраўнікоў [[Таварыства беларускай школы]]. У 1925—1928 настаўнік і дырэктар [[Віленская беларуская гімназія|Віленскай беларускай гімназіі]]. Прапагандаваў ідэі працоўнай школы. Актыўна выступаў супраць паланізацыі. Крытыкаваў прымусовае ўвядзенне ў беларускіх школах [[Беларускі лацінскі алфавіт|лацінкі]] (брашура «Некалькі ўваг аб беларускім «Лемантары» Ст. Любіч-Маеўскага», 1929), але сам таксама карыстаўся лацінкай (буквар «Zasieúki», 1937). Аўтар школьных падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў. У публіцыстыцы (найперш на старонках час. «Беларускі летапіс») шмат увагі надаваў пытанням самаадукацыі і хатняга выхавання, культурна-асветнай рабоце, рэлігійнай адукацыі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1930 і 1933. У 1937 выдаваў часопіс для дзяцей «Снапок».
З духоўнага саслоўя. Скончыў праваслаўную Віленскую семінарыю, Кіеўскую духоўную акадэмію (1899). Працаваў у царкоўных установах, у 1909—1913 выкладчыкам мужчынскай 4-класнай настаўніцкай семінарыі, рэальнага вучылішча імя Іопшынай, прыватнай жаночай гімназіі імя Анісімавай у Рагачове Магілёўскай губ. (1909—1912), у 1913—1918 інспектарам народных школ Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ. З пачатку 1920-х жыў у Вільні. Член [[Беларускае навуковае таварыства|Беларускага навуковага таварыства]]; адзін з кіраўнікоў [[Таварыства беларускай школы]]. У 1925—1928 настаўнік і дырэктар [[Віленская беларуская гімназія|Віленскай беларускай гімназіі]]. Прапагандаваў ідэі працоўнай школы. Актыўна выступаў супраць паланізацыі. Крытыкаваў прымусовае ўвядзенне ў беларускіх школах [[Беларускі лацінскі алфавіт|лацінкі]] (брашура «Некалькі ўваг аб беларускім „Лемантары“ Ст. Любіч-Маеўскага», 1929), але сам таксама карыстаўся лацінкай (буквар «Zasieúki», 1937). Аўтар школьных падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў. У публіцыстыцы (найперш на старонках час. «Беларускі летапіс») шмат увагі надаваў пытанням самаадукацыі і хатняга выхавання, культурна-асветнай рабоце, рэлігійнай адукацыі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1930 і 1933. У 1937 выдаваў часопіс для дзяцей «Снапок».


== Бібліяграфія ==
== Бібліяграфія ==
Радок 11: Радок 11:
* Першыя зерняткі. Вільня, 1936.
* Першыя зерняткі. Вільня, 1936.


== Літаратура ==
{{літ|1=|'''Літ. з даведнікаў Л.У.Маракова''': Антология педагогической мысли Белорусской ССР. М., 1986|Памятная книжка Могилевской губернии.|Народная адукацыя і педагагічная навука ў Беларусі (1917—1945). Мн., 1993|Вабішчэвіч А. Каб жыць пад сваім небам: Навукова-педагагічная спадчына Сяргея Паўловіча // Голас Радзімы. 1996, 19, 26 снеж.|ЭГБ, т. 5.|Від=Б}}


* '''Літ. з даведнікаў Л. У. Маракова''': Антология педагогической мысли Белорусской ССР. М., 1986
== Крыніцы ==
* Памятная книжка Могилевской губернии.
* Народная адукацыя і педагагічная навука ў Беларусі (1917—1945). Мн., 1993
* Вабішчэвіч А. Каб жыць пад сваім небам: Навукова-педагагічная спадчына Сяргея Паўловіча // Голас Радзімы. 1996, 19, 26 снеж.
* ЭГБ, т. 5.
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|2|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|2|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* {{Крыніцы/Маракоў|РС|2|0|РС|РС}}
* {{Крыніцы/Маракоў|РС|2|0|РС|РС}}

== Спасылкі ==

* [http://library.by/portalus/modules/belarus/print.php?subaction=showfull&id=1045495554&archive=refhis1126089824&start_from=&ucat=1& Сяргей Канстанцінавіч Паўловіч — беларускі багаслоў, педагог, перакладчык]


{{DEFAULTSORT:Паўловіч Сяргей Канстанцінавіч}}
{{DEFAULTSORT:Паўловіч Сяргей Канстанцінавіч}}

Версія ад 09:24, 11 студзеня 2012

Шаблон:Вызнч (13(25) верасня 1875, в. Асаўцы Кобрынскага пав. Гродзенскай губ. (цяпер Драгічынскі р-н Брэсцкай вобл.) — 16 верасня 1940, Вільня; Псеўданім: Паляшук), беларускі педагог, публіцыст, грамадскі і культурны дзеяч.

З духоўнага саслоўя. Скончыў праваслаўную Віленскую семінарыю, Кіеўскую духоўную акадэмію (1899). Працаваў у царкоўных установах, у 1909—1913 выкладчыкам мужчынскай 4-класнай настаўніцкай семінарыі, рэальнага вучылішча імя Іопшынай, прыватнай жаночай гімназіі імя Анісімавай у Рагачове Магілёўскай губ. (1909—1912), у 1913—1918 інспектарам народных школ Ваўкавыскага пав. Гродзенскай губ. З пачатку 1920-х жыў у Вільні. Член Беларускага навуковага таварыства; адзін з кіраўнікоў Таварыства беларускай школы. У 1925—1928 настаўнік і дырэктар Віленскай беларускай гімназіі. Прапагандаваў ідэі працоўнай школы. Актыўна выступаў супраць паланізацыі. Крытыкаваў прымусовае ўвядзенне ў беларускіх школах лацінкі (брашура «Некалькі ўваг аб беларускім „Лемантары“ Ст. Любіч-Маеўскага», 1929), але сам таксама карыстаўся лацінкай (буквар «Zasieúki», 1937). Аўтар школьных падручнікаў і вучэбных дапаможнікаў. У публіцыстыцы (найперш на старонках час. «Беларускі летапіс») шмат увагі надаваў пытанням самаадукацыі і хатняга выхавання, культурна-асветнай рабоце, рэлігійнай адукацыі. Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1930 і 1933. У 1937 выдаваў часопіс для дзяцей «Снапок».

Бібліяграфія

  • Свяшчэнная гісторыя Старога Завету. Вільня, 1926;
  • Пазашкольная асвета. Культурна-асветная праца ў гуртках ТБШ. Вільня, 1928;
  • Пішы самадзейна: Развіццё навыку самастойнага пісьма. Ч. 1. Вільня, 1928;
  • Метадычныя ўвагі да пасобніка «Пішы самадзейна». Вільня, 1929;
  • Свяшчэнная гісторыя Новага Завету. Вільня, 1936;
  • Першыя зерняткі. Вільня, 1936.

Літаратура

  • Літ. з даведнікаў Л. У. Маракова: Антология педагогической мысли Белорусской ССР. М., 1986
  • Памятная книжка Могилевской губернии.
  • Народная адукацыя і педагагічная навука ў Беларусі (1917—1945). Мн., 1993
  • Вабішчэвіч А. Каб жыць пад сваім небам: Навукова-педагагічная спадчына Сяргея Паўловіча // Голас Радзімы. 1996, 19, 26 снеж.
  • ЭГБ, т. 5.
  • [0 2] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.
  • [0 2] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.

Спасылкі