Моўная сістэматыка: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
EmausBot (размовы | уклад)
др r2.7.2+) (робат дадаў: uk:Мовна систематика
Радок 22: Радок 22:
[[Катэгорыя:Мовы|*]]
[[Катэгорыя:Мовы|*]]
[[Катэгорыя:Параўнальна-гістарычнае мовазнаўства]]
[[Катэгорыя:Параўнальна-гістарычнае мовазнаўства]]

[[bg:Езикова систематика]]
[[bg:Езикова систематика]]
[[ru:Языковая систематика]]
[[ru:Языковая систематика]]
[[uk:Мовна систематика]]

Версія ад 17:15, 24 студзеня 2012

Моўная сістэматыка — дапаможная дысцыпліна, якая дапамагае упарадкаваць аб'екты вывучэння лінгвістыкімовы, дыялекты і групы моў.

У аснове сістэматыкі моў ляжыць генетычная класіфікацыя моў: эвалюцыйна-генетычная групоўка з'яўляецца натуральнай, а не штучнай, яна досыць аб'ектыўная і ўстойлівая. Мэтай моўнай сістэматыкі з'яўляецца стварэнне адзінай стройнай сістэмы моў свету на аснове вылучэння сістэмы лінгвістычных таксонаў і адпаведных назваў, выбудаваных па пэўных правілах (лінгвістычная наменклатура). Тэрміны «сістэматыка» і «таксаномія» часта выкарыстоўваюць як сінонімы.

Асноўнымі верхнімі ўзроўнямі (таксонамі) сістэматыкі з'яўляюцца: сям'я, галіна, група. Пры неабходнасці колькасць таксонаў можа павялічвацца за кошт дадання прыставак над- і пад-, напрыклад: падсям'я, надгрупа. Таксама можа выкарыстоўвацца тэрмін зона, часта для пазначэння не генетычных, а хутчэй ареальных або парафілетычных груповак.

Ніжнімі ўзроўнямі сістэматыкі з'яўляюцца мовы, дыялекты і гаворкі.

Літаратура

Прыклады даведнікаў, пабудаваных на аснове сістэматыкі ці аналагічна: