Маўленне: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
др r2.6.4) (робат дадаў: bg:Реч, tl:Pagsasalita |
||
| Радок 17: | Радок 17: | ||
[[an:Parla (lingüistica)]] |
[[an:Parla (lingüistica)]] |
||
[[ar:كلام]] |
[[ar:كلام]] |
||
[[bg:Реч]] |
|||
[[bs:Govor]] |
[[bs:Govor]] |
||
[[ca:Parla]] |
[[ca:Parla]] |
||
| Радок 44: | Радок 45: | ||
[[sv:Tal (språk)]] |
[[sv:Tal (språk)]] |
||
[[th:การพูด]] |
[[th:การพูด]] |
||
[[tl:Pagsasalita]] |
|||
[[uk:Мовлення]] |
[[uk:Мовлення]] |
||
[[yi:רעדן]] |
[[yi:רעדן]] |
||
Версія ад 07:58, 14 сакавіка 2012
Маўленне — канкрэтнае гаварэнне, якое адбываецца ў часе і ўвасоблена ў вуснай ці пісьмовай форме. Адзін з відаў камунікатыўнай дзейнасці чалавека.
Маўленне мае індывідуальны характар, эмацыянальную афарбоўку, адлюстроўвае прафесійнае майстэрства, культуру і інтэлект.
Адрозніваюць знешняе і ўнутранае маўленне. Знешнім лічыцца вуснае (дыялагічнае і маналагічнае) і пісьмовае маўленне. Унутранае маўленне — гэта размова чалавека з самім сабой. Яно не накіравана на зносіны з іншымі людзьмі і фарміруецца на аснове знешняга маўлення ў дзяцей ва ўзросце каля трох гадоў.
Маўленне рэгулюецца, галоўным чынам, левым паўшар'ем галаўнога мозга. Зоны кары, адказныя за разуменне сэнсу маўлення, размешчаны ў скроневай долі. Пры парушэнні іх работы (напрыклад, у выніку інсульту) чалавек траціць здольнасць адрозніваць, пазнаваць словы, у выніку чаго страчваецца і здольнасць да асэнсаванага маўлення. У лобнай долі галаўнога мозга размешчаны вобласці, якія забяспечваюць вымаўленне слоў. Пры іх пашкоджанні чалавек не можа сказаць ніводнага слова, хаця разумее іх сэнс.
Літаратура
- Выгонная Л. Маўленне // БЭ ў 18 т. Т. 10. Мн., 2000.