Народны Сакратарыят Беларусі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Версія ад 09:38, 14 сакавіка 2012

**Склад Сакратарыяту на 8(21).2.1918**
НС замежных спраў	Язэп Варонка	БСГ, цэнтр
НС унутраных спраў	Іван Макрэеў	ПС-Р, украінец
НС асветы	А. Смоліч	БСГ, правы
НС юстыцыі	Я. Бялевіч	ПС-Р, левы
НС народнай гаспадаркі	І. Серада	беспартыйны
НС шляхоў зносін	В. Рэдзька	ПС-Р
НС фінансаў	Г. Белкінд	ПС-Р, яўрэй
НС сацыяльнай апекі	П. Бадунова	БСГ, левая, "бястужаўка"
НС вялікарускіх спраў	П. Злобін	ПС-Р, правы, рускі
НС пошты і тэлеграфу	А. Карабач	БСГ, цэнтр
НС кантролю	П. Крачэўскі	БСГ, цэнтр
НС земляробства	Т. Грыб	БСГ, левы
НС ваенных спраў	К. Езавітаў	БСГ
НС без партфеля	М. Гутман	яўрэйская партыя С.С. і Е.С.
Кіраўнік справамі	Л. Заяц	народны сацыяліст

Беларускі Народны Сакратарыят — выканаўчы орган, створаны ў Мінску Выканаўчым Камітэтам Рады Першага Усебеларускага з'езду. Стварэнне Сакратарыяту было абвешчана ў 1-й Устаўнай грамаце да народаў Беларусі. Народны сакратарыят быў утвораны 20 лютага 1918 і прыступіў да выкананьня абавязкаў 21 лютага. Пасада, раўназначная пасадзе міністра, называлася народны сакратар.

Магчымасць склікання такога органа з'явілася пасля эвакуацыі Аблвыканкамзаха ў ноч на 19 лютага 1918, пасля пераходу ў наступленне нямецкага войска (Гл. таксама: Брэсцкі мір). Сакратарыят абвясціў сябе вярхоўнай уладай у краі да "склікання на дэмакратычных асновах Устаноўчага Сходу Беларусі"

Сакратарыят быў першым урадам БНР і, фактычна, першым уласна беларускім урадам, аднак ён не быў фармальна прызнаны як паўнамоцны орган ані савецкай уладай у Маскве, ані нямецкай акупацыйнай уладай. У кастрычніку 1918 перайменаваны ў Раду народных міністраў БНР.

Першы Старшыня — Я. Варонка, з ліпеня 1918 — Р. Скірмунт, з кастрычніка 1918 — А. Луцкевіч.

Шаблон:Літ

Гл. таксама Урад БНР