Фанетычная транскрыпцыя беларускай мовы: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др афармленне |
др →Гл. таксама: + Шаблон:Фанетыка і фаналогія using AWB (8032) |
||
Радок 16: | Радок 16: | ||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
[[Катэгорыя:Беларуская фанетыка]] |
[[Катэгорыя:Беларуская фанетыка]] |
||
{{Фанетыка і фаналогія}} |
Версія ад 18:41, 19 сакавіка 2012
Фанетычная транскрыпцыя беларускай мовы — сістэма транскрыпцыі гучання беларускай мовы.
Сістэма выкарыстоўвае ўсе зычныя і частку[1] галосных літар беларускага алфавіту, а таксама некаторыя дадатковыя літары і знакі. Транскрыбаваны тэкст бярэцца ў квадратныя дужкі, знакі прыпынку, апроч інтанацыйных, не ставяцца.
Малыя паўзы у сярэдзіне фразы азначаюцца як [/], вялікія паўзы як [//]. Абавязкова пазначаюцца асноўны ([ ́][2]) і пабочны ([ ̀][3]) націскі.
Галосныя гукі запісваюцца галоснымі літарамі: [а], [о], [у], [ы], [і], [э][4], [е][5].
Зычныя гукі запісваюцца адпаведнымі зычнымі літарамі, дадаткова ўводзяцца наступныя азначэнні: [дз]—z, [дж]—ž, фрыкатыўны [г]—[г], выбухны [г´]—[г´][6], [й]—[j].
Мяккасць гука азначаецца значком [ ’][7] падоўжанасць — [ ̅ ][8].