Семіётыка: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 19:17, 25 сакавіка 2012

Семіётыка, семіялогія, тэорыя прадстаўлення (грэч. sēmeiōtikon ад sēmeion знак, адзнака) — навука, якая вывучае ўласцівасці, найперш супольныя, будовы і функцыянавання знакавых сістэм (натуральных моваў, штучных моваў і інш.) ці знакаў і такіх іх спалучэнняў (словаў, словазлучэнняў, метафар, хімічных і матэматычных сімвалаў і інш.), дзе кожнай знакавай адзінцы пэўным чынам надаецца пэўнае значэнне.

Адрозніваюць агульную і спецыяльную семіётыкі. Тры асноўныя прадметы вывучэння семіётыкі — камунікацыя, значэнне, дасяганне высновы; у грамадстве гэта мова, абрады, звычаі і г.д., у прыродзе — камунікацыя жывёлаў, у чалавеку — слыхавое і зрокавае ўспрыняцце і інш.

Пачаткі семіётыкі пакладзены Ч. Пірсам у выглядзе абагульнення логікі як тэорыі. Узаемадачыненні семіётыкі і лінгвістыкі прывялі да ўзнікнення лінгвасеміётыкі.

Шаблон:Літ

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-{{вызнч|1=Семіётыка}}, {{вызн2|семіялогія}}, {{вызн2|тэорыя прадстаўлення}} ({{lang-el|sēmeiōtikon}} ад ''sēmeion'' знак, адзнака) — навука, якая вывучае ўласцівасці, найперш супольныя, будовы і функцыянавання знакавых сістэм ([[Натуральная мова|натуральных моваў]], [[Штучная мова|штучных моваў]] і інш.) ці знакаў і такіх іх спалучэнняў (словаў, словазлучэнняў, метафар, хімічных і матэматычных сімвалаў і інш.), дзе кожнай знакавай адзінцы пэўным чынам надаецца пэўнае значэнне.
+'''Семіётыка''', '''семіялогія''', '''тэорыя прадстаўлення''' ({{lang-el|sēmeiōtikon}} ад ''sēmeion'' знак, адзнака) — навука, якая вывучае ўласцівасці, найперш супольныя, будовы і функцыянавання знакавых сістэм ([[Натуральная мова|натуральных моваў]], [[Штучная мова|штучных моваў]] і інш.) ці знакаў і такіх іх спалучэнняў (словаў, словазлучэнняў, метафар, хімічных і матэматычных сімвалаў і інш.), дзе кожнай знакавай адзінцы пэўным чынам надаецца пэўнае значэнне.
-Адрозніваюць {{вызн2|1=агульную}} і {{вызн2|1=спецыяльную}} семіётыкі. Тры асноўныя прадметы вывучэння семіётыкі — камунікацыя, значэнне, дасяганне высновы; у [[грамадства|грамадстве]] гэта [[мова]], [[абрады]], [[звычаі]] і г.д., у [[прырода|прыродзе]] — камунікацыя [[жывёла]]ў, у [[чалавек]]у — [[слых]]авое і [[зрок]]авае ўспрыняцце і інш.
+Адрозніваюць '''агульную''' і '''спецыяльную''' семіётыкі. Тры асноўныя прадметы вывучэння семіётыкі — камунікацыя, значэнне, дасяганне высновы; у [[грамадства|грамадстве]] гэта [[мова]], [[абрады]], [[звычаі]] і г.д., у [[прырода|прыродзе]] — камунікацыя [[жывёла]]ў, у [[чалавек]]у — [[слых]]авое і [[зрок]]авае ўспрыняцце і інш.
 Пачаткі семіётыкі пакладзены [[Ч. Пірс|Ч. Пірсам]] у выглядзе абагульнення [[Логіка|логікі]] як тэорыі. Узаемадачыненні семіётыкі і [[лінгвістыка|лінгвістыкі]] прывялі да ўзнікнення [[лінгвасеміётыка|лінгвасеміётыкі]].