Іаан Кранштацкі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up using AWB (7893)
Радок 1: Радок 1:
{{вызнч|1=Іаан Кранштацкі}} (свецкае імя {{вызн2|1=Іван Ілліч Сергіеў}}) ({{lang-ru|Иоанн Кронштадский}}), [[31 кастрычніка|19 (31) кастрычніка]] [[1829]], [[Сяло Сура|Сура]], [[Архангельская вобласць]] — 20 снежня [[1908]] ([[2 студзеня]] [[1909]]), [[Кранштат]]) — рускі праведны, святар [[Руская праваслаўная царква|Рускай праваслаўнай царквы]], правазнавец, духоўны пісьменнік, член [[Свяцейшы Сінод|Свяцейшага Сінода]].
'''Іаан Кранштацкі''' (свецкае імя '''Іван Ілліч Сергіеў''') ({{lang-ru|Иоанн Кронштадский}}), [[31 кастрычніка|19 (31) кастрычніка]] [[1829]], [[Сяло Сура|Сура]], [[Архангельская вобласць]] — 20 снежня [[1908]] ([[2 студзеня]] [[1909]]), [[Кранштат]]) — рускі праведны, святар [[Руская праваслаўная царква|Рускай праваслаўнай царквы]], правазнавец, духоўны пісьменнік, член [[Свяцейшы Сінод|Свяцейшага Сінода]].


Нарадзіўся ў сям'і царкоўнага служыцеля. Згодна з жыццем, у [[1835]] годзе ўбачыў [[анёл]]а. У [[1855]] годзе скончыў [[Санкт-Пецярбургская духоўная акадэмія|Санкт-Пецярбургскую духоўную акадэмію]], ажаніўся і стаў святаром кранштадскага сабора Андрэя Першазваннага. У [[1882]] годзе пабудаваў і адкрыў Дом працавітасці — працоўны гарадок на некалькі тысяч чалавек — месца, дзе працаўнікі забяспечваліся жытлом і працай. За сваё жыццё святы Іаан Кранштадскі пабудаваў шэраг храмаў і капліц, сельскіх школаў і дзіцячых прытулкаў, манастыроў і прытулкаў для бяздомных. У [[1898]] годзе ён у сне ўбачыў Багародзіцу.
Нарадзіўся ў сям'і царкоўнага служыцеля. Згодна з жыццем, у [[1835]] годзе ўбачыў [[анёл]]а. У [[1855]] годзе скончыў [[Санкт-Пецярбургская духоўная акадэмія|Санкт-Пецярбургскую духоўную акадэмію]], ажаніўся і стаў святаром кранштацкага сабора Андрэя Першазваннага. У [[1882]] годзе пабудаваў і адкрыў Дом працавітасці — працоўны гарадок на некалькі тысяч чалавек — месца, дзе працаўнікі забяспечваліся жытлом і працай. За сваё жыццё святы Іаан Кранштацкі пабудаваў шэраг храмаў і капліц, сельскіх школаў і дзіцячых прытулкаў, манастыроў і прытулкаў для бяздомных. У [[1898]] годзе ён у сне ўбачыў Багародзіцу.


У студзені [[1899]] пры Іаана-Прадцечынскім храме «Грамадства рэлігійна-маральнай асветы» на Выбаргскім баку было заснавана «Іаана-Прадцечынскае брацтва цвярозасці».
У студзені [[1899]] пры Іаана-Прадцечынскім храме «Грамадства рэлігійна-маральнай асветы» на Выбаргскім баку было заснавана «Іаана-Прадцечынскае брацтва цвярозасці».
Радок 10: Радок 10:
У [[1904]] захварэў і стаў рыхтавацца да смерці.
У [[1904]] захварэў і стаў рыхтавацца да смерці.


Святы Іяан Кранштадскі падтрымаў «змагароў Святой Русі» — черносотенцев і арганізацыю — «[[Саюз Рускага Народа]]». Айцец Іаан Кранштадскі стала падтрымліваў Саюз, ён перадаў вялікую па тых порах суму ў 10 тыс. рублёў, быў не толькі фундатарам, але і фармальна стаў членам СРН, уласнаручна напісаўшы заяву пад № 200787. 15 кастрычніка 1907 пастановай Галоўнага Савета СРН ён быў абраны пажыццёвым ганаровым чальцом СРН.
Святы Іяан Кранштацкі падтрымаў «змагароў Святой Русі» — черносотенцев і арганізацыю — «[[Саюз Рускага Народа]]». Айцец Іаан Кранштацкі стала падтрымліваў Саюз, ён перадаў вялікую па тых порах суму ў 10 тыс. рублёў, быў не толькі фундатарам, але і фармальна стаў членам СРН, уласнаручна напісаўшы заяву пад № 200787. 15 кастрычніка 1907 пастановай Галоўнага Савета СРН ён быў абраны пажыццёвым ганаровым чальцом СРН.


Іаан Кранштадскі прадбачыў кастрычніцкі бунт<ref>[http://allistinawt.by.ru/some/kabbala/Platonov_TB.htm Платонов О. А. Терновый венец России. - М., 1998]</ref>, а ў адной з сваіх пропаведзяў 1906 г. заявіў, што габрэі самі наклікаюць на сябе пагромы, што пагромы — рука Гасподня, каральная габрэяў за цяжкія грахі супраць Бога і Бацькаўшчыны. У той жа час Іаан асуджаў пагромы, напрыклад кішінёўскі пагром.
Іаан Кранштацкі прадбачыў кастрычніцкі бунт<ref>[http://allistinawt.by.ru/some/kabbala/Platonov_TB.htm Платонов О. А. Терновый венец России. - М., 1998]</ref>, а ў адной з сваіх пропаведзяў 1906 г. заявіў, што яўрэі самі наклікаюць на сябе пагромы, што пагромы — рука Гасподня, каральная яўрэяў за цяжкія грахі супраць Бога і Бацькаўшчыны. У той жа час Іаан асуджаў пагромы, напрыклад кішінёўскі пагром.


Цар [[Мікалай II, імператар расійскі|Мікалай II]] прызначыў Іаана членам Свяцейшага Сінода, але Іаан быў так заняты і лічыў сябе нявартым засядаць сярод архірэяў, што не скарыстаўся такім сваім становішчам і ні разу не прыняў удзел у паседжаннях.
Цар [[Мікалай II, імператар расійскі|Мікалай II]] прызначыў Іаана членам Свяцейшага Сінода, але Іаан быў так заняты і лічыў сябе нявартым засядаць сярод архірэяў, што не скарыстаўся такім сваім становішчам і ні разу не прыняў удзел у паседжаннях.

Версія ад 20:34, 25 сакавіка 2012

Іаан Кранштацкі (свецкае імя Іван Ілліч Сергіеў) (руск.: Иоанн Кронштадский), 19 (31) кастрычніка 1829, Сура, Архангельская вобласць — 20 снежня 1908 (2 студзеня 1909), Кранштат) — рускі праведны, святар Рускай праваслаўнай царквы, правазнавец, духоўны пісьменнік, член Свяцейшага Сінода.

Нарадзіўся ў сям'і царкоўнага служыцеля. Згодна з жыццем, у 1835 годзе ўбачыў анёла. У 1855 годзе скончыў Санкт-Пецярбургскую духоўную акадэмію, ажаніўся і стаў святаром кранштацкага сабора Андрэя Першазваннага. У 1882 годзе пабудаваў і адкрыў Дом працавітасці — працоўны гарадок на некалькі тысяч чалавек — месца, дзе працаўнікі забяспечваліся жытлом і працай. За сваё жыццё святы Іаан Кранштацкі пабудаваў шэраг храмаў і капліц, сельскіх школаў і дзіцячых прытулкаў, манастыроў і прытулкаў для бяздомных. У 1898 годзе ён у сне ўбачыў Багародзіцу.

У студзені 1899 пры Іаана-Прадцечынскім храме «Грамадства рэлігійна-маральнай асветы» на Выбаргскім баку было заснавана «Іаана-Прадцечынскае брацтва цвярозасці».

К гэтаму часу Іаан набыў усерасійскую вядомасць і пачытанне[1] У асяродку малапісьменных людзей узнікла секта Іаанітаў, якая сцвярджала, што айцец Іаан - гэта Ісус у другім прышэсці[2].

Іаан асуджаў Льва Талстога за супрацьхрысціянскую прапаганду. Ён казаў, што Леў Талстой у сваім багахульстве так далёка зайшоў, што Бог ужо можа не прыняць яго пакаяння. Так і адбылося: Талстой памёр без іспаведзі і прычасця.

У 1904 захварэў і стаў рыхтавацца да смерці.

Святы Іяан Кранштацкі падтрымаў «змагароў Святой Русі» — черносотенцев і арганізацыю — «Саюз Рускага Народа». Айцец Іаан Кранштацкі стала падтрымліваў Саюз, ён перадаў вялікую па тых порах суму ў 10 тыс. рублёў, быў не толькі фундатарам, але і фармальна стаў членам СРН, уласнаручна напісаўшы заяву пад № 200787. 15 кастрычніка 1907 пастановай Галоўнага Савета СРН ён быў абраны пажыццёвым ганаровым чальцом СРН.

Іаан Кранштацкі прадбачыў кастрычніцкі бунт[3], а ў адной з сваіх пропаведзяў 1906 г. заявіў, што яўрэі самі наклікаюць на сябе пагромы, што пагромы — рука Гасподня, каральная яўрэяў за цяжкія грахі супраць Бога і Бацькаўшчыны. У той жа час Іаан асуджаў пагромы, напрыклад кішінёўскі пагром.

Цар Мікалай II прызначыў Іаана членам Свяцейшага Сінода, але Іаан быў так заняты і лічыў сябе нявартым засядаць сярод архірэяў, што не скарыстаўся такім сваім становішчам і ні разу не прыняў удзел у паседжаннях.

Памёр ў 1909 годзе. Кананізаваны ў ліку праведных Рускай праваслаўнай царквой за мяжой у 1964 годзе, а Маскоўскім Патрыярхатам у 1990 годзе. Памяць адзначаецца 20 снежня (2 студзеня).

У Сеціве

Зноскі