Скаловія: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др +ів
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 3: Радок 3:
Знаходзілася на ўсходзе [[Прусія|Прусіі]], ляжала па абодвух берагах [[рака Нёман|р. Нёман]] у ніжняй яго плыні, у басейне р. Нёмана і [[Рака Прэгель|Прэгеля]] і па беразе [[Куршскі заліў|Куршскага заліва]]. На ўсходзе да Скаловіі адносіліся таксама землі па ніжняй плыні [[рака Юра|р. Юры]] да вусця [[рака Мітава|р. Мітавы]] і Нёмана. Цэнтрам Скаловіі, верагодна, была Раганіта (цяпер [[горад Неман|г. Неман]].<ref>Lowmianski H. Studja nad poczatkami spoleczenstwa i paristwa litewskiego. Wilno, 1931 — 1932. T. I—II., II. S. 22; Harmjanz H. Volkskunde und Siedlungsgeschichte Altpreussens. Berlin, 1942. S. 121; Powierski J. Skalowia // SSS. Wroclaw, 1975, T. 5, cz. 1. S.192—193., S.193</ref>)
Знаходзілася на ўсходзе [[Прусія|Прусіі]], ляжала па абодвух берагах [[рака Нёман|р. Нёман]] у ніжняй яго плыні, у басейне р. Нёмана і [[Рака Прэгель|Прэгеля]] і па беразе [[Куршскі заліў|Куршскага заліва]]. На ўсходзе да Скаловіі адносіліся таксама землі па ніжняй плыні [[рака Юра|р. Юры]] да вусця [[рака Мітава|р. Мітавы]] і Нёмана. Цэнтрам Скаловіі, верагодна, была Раганіта (цяпер [[горад Неман|г. Неман]].<ref>Lowmianski H. Studja nad poczatkami spoleczenstwa i paristwa litewskiego. Wilno, 1931 — 1932. T. I—II., II. S. 22; Harmjanz H. Volkskunde und Siedlungsgeschichte Altpreussens. Berlin, 1942. S. 121; Powierski J. Skalowia // SSS. Wroclaw, 1975, T. 5, cz. 1. S.192—193., S.193</ref>)


Назва з'яўляецца, верагодна, нейкім азначэннем [[лес]]у, часа яе таксама узводзяць да згубленай назвы р. Скальве-Скальва або да {{lang-lt|skalauti}} — блукаць.<ref>Wilinski K. Walki polsko-pruskie w X—ХIII w. Lodz, 1984. S. 182</ref>. Адзначаная таксама форма ''Scalwo''.<ref>Pierson W. Altpreussische Namen-Kodex // Zeitschrift fur preussische Geschichte und Landeskunde. Jg. X. Berlin, 1873. S.714.</ref> Гледзячы па археалагічных матэрыялах, скаловы былі найболей блізкія і, яўна, роднасныя [[куршы|куршам]]. І тыя і іншыя пасля ўвайшлі ў склад [[літоўцы|літоўскай]] і [[латышы|латышскай]] народнасцяў.<ref>Финно-угры и балты в эпоху Средневековья / Отв. ред. В. В. Седов. М., 1987. С.409; 419</ref>.
Назва з'яўляецца, верагодна, нейкім азначэннем [[лес]]у, часа яе таксама узводзяць да згубленай назвы р. Скальве-Скальва або да {{lang-lt|skalauti}} — блукаць.<ref>Wilinski K. Walki polsko-pruskie w X—ХIII w. Lodz, 1984. S. 182</ref>. Адзначаная таксама форма ''Scalwo''.<ref>Pierson W. Altpreussische Namen-Kodex // Zeitschrift fur preussische Geschichte und Landeskunde. Jg. X. Berlin, 1873. S.714.</ref> Гледзячы па археалагічных матэрыялах, скалвы былі найболей блізкія і, яўна, роднасныя [[куршы|куршам]]. І тыя і іншыя пасля ўвайшлі ў склад [[літоўцы|літоўскай]] і [[латышы|латышскай]] народнасцяў.<ref>Финно-угры и балты в эпоху Средневековья / Отв. ред. В. В. Седов. М., 1987. С.409; 419</ref>.


{{зноскі}}
{{зноскі}}

Версія ад 19:59, 24 снежня 2007

Шаблон:Вызн (Scalowia; Schalowenу[1]) — пруская зямля населеная племям скалваў ці скаловаў (Scalowite).

Знаходзілася на ўсходзе Прусіі, ляжала па абодвух берагах р. Нёман у ніжняй яго плыні, у басейне р. Нёмана і Прэгеля і па беразе Куршскага заліва. На ўсходзе да Скаловіі адносіліся таксама землі па ніжняй плыні р. Юры да вусця р. Мітавы і Нёмана. Цэнтрам Скаловіі, верагодна, была Раганіта (цяпер г. Неман.[2])

Назва з'яўляецца, верагодна, нейкім азначэннем лесу, часа яе таксама узводзяць да згубленай назвы р. Скальве-Скальва або да літ.: skalauti — блукаць.[3]. Адзначаная таксама форма Scalwo.[4] Гледзячы па археалагічных матэрыялах, скалвы былі найболей блізкія і, яўна, роднасныя куршам. І тыя і іншыя пасля ўвайшлі ў склад літоўскай і латышскай народнасцяў.[5].

Зноскі

  1. ↑ У Мікалая фон Ерошына
  2. ↑ Lowmianski H. Studja nad poczatkami spoleczenstwa i paristwa litewskiego. Wilno, 1931 — 1932. T. I—II., II. S. 22; Harmjanz H. Volkskunde und Siedlungsgeschichte Altpreussens. Berlin, 1942. S. 121; Powierski J. Skalowia // SSS. Wroclaw, 1975, T. 5, cz. 1. S.192—193., S.193
  3. ↑ Wilinski K. Walki polsko-pruskie w X—ХIII w. Lodz, 1984. S. 182
  4. ↑ Pierson W. Altpreussische Namen-Kodex // Zeitschrift fur preussische Geschichte und Landeskunde. Jg. X. Berlin, 1873. S.714.
  5. ↑ Финно-угры и балты в эпоху Средневековья / Отв. ред. В. В. Седов. М., 1987. С.409; 419
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Скаловія&oldid=109842"