Скаловія: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
др 13-14 ст. |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{вызн|1=Скаловія}} (''Scalowia''; ''Schalowenу''<ref>У [[Мікалай фон Ерошын|Мікалая фон Ерошына]]</ref>) — пруская зямля населеная племям [[скалвы|скалваў]] ці скаловаў (''Scalowite''). |
{{вызн|1=Скаловія}} (''Scalowia''; ''Schalowenу''<ref>У [[Мікалай фон Ерошын|Мікалая фон Ерошына]]</ref>) — пруская зямля кан. [[13 ст.|13]] – пач. [[14 ст.]], населеная племям [[скалвы|скалваў]] ці скаловаў (''Scalowite''). |
||
Знаходзілася на ўсходзе [[Прусія|Прусіі]], ляжала па абодвух берагах [[рака Нёман|р. Нёман]] у ніжняй яго плыні, у басейне р. Нёмана і [[Рака Прэгель|Прэгеля]] і па беразе [[Куршскі заліў|Куршскага заліва]]. На ўсходзе да Скаловіі адносіліся таксама землі па ніжняй плыні [[рака Юра|р. Юры]] да вусця [[рака Мітава|р. Мітавы]] і Нёмана. Цэнтрам Скаловіі, верагодна, была Раганіта (цяпер [[горад Неман|г. Неман]].<ref>Łowmiański H. Studja nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego. Wilno, 1931 — 1932. T. I—II., II. S. 22; Harmjanz H. Volkskunde und Siedlungsgeschichte Altpreussens. Berlin, 1942. S. 121; Powierski J. Skalowia // SSS. Wroclaw, 1975, T. 5, cz. 1. S.192—193., S.193</ref>) |
Знаходзілася на ўсходзе [[Прусія|Прусіі]], ляжала па абодвух берагах [[рака Нёман|р. Нёман]] у ніжняй яго плыні, у басейне р. Нёмана і [[Рака Прэгель|Прэгеля]] і па беразе [[Куршскі заліў|Куршскага заліва]]. На ўсходзе да Скаловіі адносіліся таксама землі па ніжняй плыні [[рака Юра|р. Юры]] да вусця [[рака Мітава|р. Мітавы]] і Нёмана. Цэнтрам Скаловіі, верагодна, была Раганіта (цяпер [[горад Неман|г. Неман]].<ref>Łowmiański H. Studja nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego. Wilno, 1931 — 1932. T. I—II., II. S. 22; Harmjanz H. Volkskunde und Siedlungsgeschichte Altpreussens. Berlin, 1942. S. 121; Powierski J. Skalowia // SSS. Wroclaw, 1975, T. 5, cz. 1. S.192—193., S.193</ref>) |
Версія ад 23:21, 24 снежня 2007
Шаблон:Вызн (Scalowia; Schalowenу[1]) — пруская зямля кан. 13 – пач. 14 ст., населеная племям скалваў ці скаловаў (Scalowite).
Знаходзілася на ўсходзе Прусіі, ляжала па абодвух берагах р. Нёман у ніжняй яго плыні, у басейне р. Нёмана і Прэгеля і па беразе Куршскага заліва. На ўсходзе да Скаловіі адносіліся таксама землі па ніжняй плыні р. Юры да вусця р. Мітавы і Нёмана. Цэнтрам Скаловіі, верагодна, была Раганіта (цяпер г. Неман.[2])
Назва з'яўляецца, верагодна, нейкім азначэннем лесу, часаv яе таксама выводзяць ад назвы згубленай ракі Скальве-Скальва або да літ.: skalauti — блукаць.[3]. Адзначаная таксама форма Scalwo.[4] Гледзячы па археалагічных матэрыялах, скалвы былі найболей блізкія і, яўна, роднасныя куршам. І тыя і іншыя пасля ўвайшлі ў склад літоўскай і латышскай народнасцяў.[5].
Зноскі
- ↑ У Мікалая фон Ерошына
- ↑ Łowmiański H. Studja nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego. Wilno, 1931 — 1932. T. I—II., II. S. 22; Harmjanz H. Volkskunde und Siedlungsgeschichte Altpreussens. Berlin, 1942. S. 121; Powierski J. Skalowia // SSS. Wroclaw, 1975, T. 5, cz. 1. S.192—193., S.193
- ↑ Wilinski K. Walki polsko-pruskie w X—ХIII w. Lodz, 1984. S. 182
- ↑ Pierson W. Altpreussische Namen-Kodex // Zeitschrift fur preussische Geschichte und Landeskunde. Jg. X. Berlin, 1873. S.714.
- ↑ Финно-угры и балты в эпоху Средневековья / Отв. ред. В. В. Седов. М., 1987. С.409; 419