Марксізм-ленінізм: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др робат дадаў: sr:Марксизам-лењинизам, nl:Marxisme-leninisme |
||
Радок 40: | Радок 40: | ||
[[ka:მარქსიზმ-ლენინიზმი]] |
[[ka:მარქსიზმ-ლენინიზმი]] |
||
[[lt:Marksizmas-leninizmas]] |
[[lt:Marksizmas-leninizmas]] |
||
[[nl:Marxisme-leninisme]] |
|||
[[nn:Marxismen-leninismen]] |
[[nn:Marxismen-leninismen]] |
||
[[no:Marxismen-leninismen]] |
[[no:Marxismen-leninismen]] |
||
[[ro:Marxism-leninism]] |
[[ro:Marxism-leninism]] |
||
[[ru:Марксизм-ленинизм]] |
[[ru:Марксизм-ленинизм]] |
||
[[sr:Марксизам-лењинизам]] |
|||
[[sv:Marxism-leninism]] |
[[sv:Marxism-leninism]] |
||
[[uk:Марксизм-ленінізм]] |
[[uk:Марксизм-ленінізм]] |
Версія ад 01:16, 21 красавіка 2012
Марксізм-ленінізм — навуковая сістэма філасофскіх, эканамічных і сацыяльна-палітычных поглядаў, складнікаў светапогляду працоўнага класа; навука пра спазнанне і рэвалюцыйнае пераўтварэнне свету, пра законы развіцця грамадства, прыроды і чалавечага мыслення, пра законы рэвалюцыйнай барацьбы працоўнага класа за звяржэнне капіталізму, стваральнай дзейнасці працаўнікоў у пабудове сацыялістычнага і камуністычнага грамадства. Заснавальнікамі марксізму-ленінізму былі К. Маркс і Ф. Энгельс; выбітны ўнёсак у яго развіццё ўнёс У. І. Ленін. Марксізм-ленінізм узбагачаецца ў выніку тэарэтычнай дзейнасці камуністычных і працоўных партый.
Гiсторыя
Марксізм паўстаў у 40-х гг. XIX ст. Запатрабаванні грамадскага развіцця, які выявіў карэнныя заганы капіталістычнага ладу, усёй сістэмы эксплуатацыі, абуджэнне пралетарыята да палітычнай барацьбы, вялікія адкрыцці ў вобласці прыродазнаўчых навук, узровень гістарычных і сацыяльных даследаванняў паставілі перад грамадскай думкай задачу распрацоўкі новай, сапраўдна навуковай тэорыі. Гэта гістарычная задача была вырашана Марксам і Энгельсам. Распачалы сваю навуковую і рэвалюцыйную дзейнасць на мяжы XIX і XX стст., Ленін у эпоху крушэння капіталізму, які ўступіў у сваю апошнюю стадыю — імперыялізм, і станаўленні сацыялістычнага грамадства абараніў марксізм ад нападак ворагаў, абагульніў найновыя дасягненні навукі і новы досвед класавых баёў, падняў марксісцкую тэорыю на якасна новую прыступку развіцця.
Структура
Станаўленне марксізму-ленінізму з'явілася рэвалюцыйным пераваротам у гісторыі грамадскай думкі. Разам з тым марксізм-ленінізм з'яўляецца прамым працягам і развіццём дасягненняў грамадскай думкі ў вобласці філасофіі, палітэканоміі і сацыялізму. Ён уяўляе сабою стройную, цэласную навуковую тэорыю, якая ўключае ў сябе тры галоўныя складовыя часткі:
- філасофію — дыялектычны і гістарычны матэрыялізм;
- палітычную эканомію;
- навуковы камунізм.
Марксізм-ленінізм узбагаціў новымі ідэямі і іншыя грамадскія навукі. Кожная са складовых частак марксізму-ленінізму падзяляецца, у сваю чаргу, на шэраг самастойных частак ці дысцыплін, якія паступова, па меры назапашвання людзьмі ведаў у адпаведнай вобласці вырастаюць у самастойныя навукі (напрыклад, палітэканомія сацыялізму). Усе складовыя часткі марксізму-ленінізму праймае шэраг галоўных, кіраўнічых ідэй. Да іх прыналежаць паслядоўны матэрыялізм, гэта значыць матэрыялістычны падыход да ўсіх з'яў рэчаіснасці (у тым ліку і да грамадства), дыялектычны метад спазнання гэтых з'яў. Усім складовым часткам марксізму-ленінізму ўласцівы крытычны, дзейсны, рэвалюцыйны дух, творчы характар.