Калаўрот: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
MerlIwBot (размовы | уклад)
др робат дадаў: et:Vokk
Радок 21: Радок 21:
[[eo:Radŝpinilo]]
[[eo:Radŝpinilo]]
[[es:Máquina de hilar]]
[[es:Máquina de hilar]]
[[et:Vokk]]
[[fi:Rukki]]
[[fi:Rukki]]
[[fr:Rouet (outil)]]
[[fr:Rouet (outil)]]

Версія ад 08:48, 25 красавіка 2012

Калащрот, самапрадка — прылада для механізаванага прадзення лёну і воўны ў хатніх умовах. Складаецца з наступных рабочых частак:

  • кола;
  • прыводная педаль (шатун, ківач);
  • уласна прадзільны апарат, які складаецца, у сваю чаргу, са стрыжня з насаджанай шпулькай і малых колцаў, злучаных шнурамі з галоўным колам.

У Беларусі вядомыя два асноўныя тыпы калаўротаў: стаяк, характэрны для заходніх земляў, і ляжак, характэрны для паўночных і паўночна-ўсходніх земляў. Калаўроты з'явіліся ў Беларусі ў 16 ст. на мануфактурных прадпрыемствах, у сялянскім побыце з сяр. 19 ст., асабліва ў раёнах інтэнсіўнага лёнаводства — Пн і У Беларусі, на Пд Беларусі пераважала прадзенне з дапамогаю верацяна.