Эймунд Стары: Розніца паміж версіямі

'''Эймунд II Стары''', '''Эмунд Олаўсан''' (''Emund den Gamle'', ''Emund Olofsson''; ?  — [[1060]]), кароль шведскі ([[1050]]–1060-1060), сын [[Олаў Эрыксан|Олава Эрыксана]] і [[Эдла Венедская|Эдлы Венедскай]]. Меў два шлюбы, першы з невядомай на імя і паходжанне жанчынай, другі з ''Астрыд Нільсдотэр'', ад першага меў сына [[Анунд Эймундсан|Анунда Эймундсана]].

Вядомы тым, што нахадзіўся ў апазіцыіапазіцыяй да брэменскага архібіскупа і прыняўпрыняццем уда сябе англійскага місіянера [[Асмунд]]а. Эймунд меў тэрытарыяльную спрэчку з [[Данія]]й, у выніку якога [[Швецыя]] страціла Блекінге. Быў апошнім валадаром з дому Мунсе, бо яго сын Анунд загінуў падчас набегу на Квенланд, выпіўшы вады, атручанай мясцовымі жыхарамі. Пасля смерці Эймунда каралём быў абраны яго пасынак [[Стэнкіль Рагнвальдсан]] з Вестэргэтланда, жанаты на Марыі, дачцыдачцэ Анунда Якаба.