Санскрыт: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Frantishak (размовы | уклад) |
Frantishak (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 6: | Радок 6: | ||
Колькасць носьбітаў = 14000 (2001 г.) | |
Колькасць носьбітаў = 14000 (2001 г.) | |
||
Класіфікацыя = megool [[Індаеўрапейскія мовы|Індаеўрапейская]]<br/> |
Класіфікацыя = megool [[Індаеўрапейскія мовы|Індаеўрапейская]]<br/> |
||
[[ |
[[Індаіранскія мовы|інда-іранскія]]<br/>[[Індаарыйскія мовы|інда-арыйскія]] | |
||
Афіцыйная мова ў = [[Утаракханд|Утаракханд, Індыя]] | |
Афіцыйная мова ў = [[Утаракханд|Утаракханд, Індыя]] | |
||
Рэгулюецца = — | |
Рэгулюецца = — | |
Версія ад 16:55, 22 жніўня 2012
Санскрыт | |
---|---|
Саманазва |
संस्कृतम् 𑖭𑖽𑖭𑖿𑖎𑖴𑖝𑖦𑖿 |
Краіны | Індыя |
Рэгіёны | Галоўным чынам Паўднёвая Азія |
Афіцыйны статус | Утаракханд, Індыя |
Арганізацыя, якая рэгулюе | — |
Агульная колькасць носьбітаў | 14000 (2001 г.) |
Класіфікацыя | |
megool Індаеўрапейская інда-арыйскія |
|
Пісьменнасць | дэванагары[1], канадзкае пісьмо[d], Vatteluttu[d], Sharada[d], Siddhaṃ[d], Nandinagari[d] і Nāgarī[d] |
Моўныя коды | |
ДАСТ 7.75–97 | сан 581 |
ISO 639-1 | sa |
ISO 639-2 | san |
ISO 639-3 | san |
Ethnologue | san |
IETF | sa |
Glottolog | sans1269 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Санскры́т (дэванагары: संस्कृता वाक्, «штучна створаная мова»), старажытная літаратурная мова Індыі са складанай сінтэтычнай граматыкай. Узрост ранніх помнікаў даходзіць да трох с паловай тысяч гадоў. Санскрыт трэба разглядаць не як мову якога-небудзь народа, а як мову пэўнай культуры, распаўсюджанай выключна ў асяроддзі сацыяльнай эліты. Гэта культура прадстаўлена, галоўным чынам, індуісцкімі рэлігійнымі тэкстамі, і гэтаксама як лацінская і грэчаская мовы на Захадзе, санскрыт на Усходзе стаў мовай міжкультурных зносін, вучоных і рэлігійных дзеячоў. У цяперашні час гэтая мова лічыцца адной з 22 афіцыйных моў Індыі. Граматыка надзвычай складаная і багатая, лічыцца, што санскрыт з'яўляецца адной з самых флектыўных моў свету. Лексіка багатая і стылістычна разнастайная.
Санскрыт паўплываў на развіццё моў Індыі (галоўным чынам у лексіцы) і на некаторыя іншыя мовы, якія апынуліся ў сферы санскрыцкай ці будыйскай культуры. У Індыі санскрыт выкарыстоўваецца як мова гуманітарных навук і рэлігійнага культа, у вузкім коле — як размоўная мова. Санскрыт выкарыстоўваў розныя тыпы пісьменнасці, што ўзыходзяць да брахмі: кхароштхі, кушанскае пісьмо, гупта, нагары, дэванагары і іншыя (у цяперашні час для санскрыта выкарыстоўваецца толькі дэванагары). На санскрыце напісаны творы мастацкай, рэлігійнай, філасофскай, юрыдычнай і навуковай літаратуры, якія аказалі ўплыў на культуры Паўднёвай, Паўднёва-Усходняй і Цэнтральнай Азіі і Заходняй Еўропы.
Вывучэнне санскрыта ў Еўропе пачалося з канца 18 стагоддзя, у 1786 яго адкрыў для Еўропы брытанскі філолаг Уільям Джонс (да гэтага санскрыт быў апісаны французскім іезуітам Кёрду ў 1767 і нямецкім місіянерам Ханкследэнам, але іх працы былі апублікаваны ўжо пасля прац Джонса). Знаёмства з санскрытам сыграла ў пачатку 19 стагоддзя вырашальную ролю ў стварэнні параўнальна-гістарычнага мовазнаўства.
Колькасць носьбітаў: для 50 тысяч — родная мова, для 195 тысяч — другая мова.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14).
Гл. таксама
Шаблон:Link FA Шаблон:Link FA Шаблон:Link GA
- ↑ Before Babel — 1992.