Цэнтрабежная сіла: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.2+) (робат змяніў: ar:قوة الطرد المركزي |
др r2.7.3) (робат дадаў: oc:Fòrça centrifuga |
||
Радок 43: | Радок 43: | ||
[[nn:Sentrifugalkraft]] |
[[nn:Sentrifugalkraft]] |
||
[[no:Sentrifugalkraft]] |
[[no:Sentrifugalkraft]] |
||
[[oc:Fòrça centrifuga]] |
|||
[[pl:Siła odśrodkowa]] |
[[pl:Siła odśrodkowa]] |
||
[[pt:Força inercial centrífuga]] |
[[pt:Força inercial centrífuga]] |
Версія ад 04:21, 29 жніўня 2012
Цэнтрабе́жная сі́ла – сіла інерцыі, што дзейнічае на цела ў неінерцыяльнай сістэме адліку, якая верціцца адносна інерцыяльнай сістэмы. Цэнтрабежнай яна завецца таму, што накіравана ў напрамку ад цэнтра вярчэння.
Як і іншыя сілы інерцыі, цэнтрабежная сіла з'яўляецца фіктыўнай і ўводзіцца для таго, каб у неінерцыяльнай сістэме можна было ўжываць законы Ньютана.
У інерцыяльнай сістэме адліку, каб цела магло вярцецца з вуглавой хуткасцю , на аго павінна дзейнічаць сіла F, якая надасць яму нармальнае паскарэнне , дзе r – радыус вярчэння. Адпаведна да другога закона Ньютана, гэтая сіла павінна быць роўная , дзе m – маса цела. У сістэме адліку, якая верціцца вакол той жа восі з той жа вуглавой хуткасцю , цела з'яўляецца нерухомым. Каб у гэтай сістэме адліку выконваўся першы закон Ньютана, трэба ўвесці сілу , роўную да сілы F па велічыні і адваротную па напрамку. Гэта і ёсць цэнтрабежная сіла. Яна ўраўнаважвае сілу F і, у адпеведнасці да першага закона Ньютана, абумоўлівае нерухомаць цела.
Такім чынам, велічыня центрабежнай сілы складае
Такім чынам, ценрабежная сіла тым большая, чым большая хуткасць v і чым меншы радыус r.