Італьянская мова: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Xqbot (размовы | уклад)
др r2.7.3) (робат змяніў: lez:Итал чӀал
MerlIwBot (размовы | уклад)
др робат дадаў: diq:İtalyanki
Радок 66: Радок 66:
[[da:Italiensk (sprog)]]
[[da:Italiensk (sprog)]]
[[de:Italienische Sprache]]
[[de:Italienische Sprache]]
[[diq:İtalyanki]]
[[dsb:Italšćina]]
[[dsb:Italšćina]]
[[dv:އިޓަލީ]]
[[dv:އިޓަލީ]]

Версія ад 21:44, 30 жніўня 2012

Італьянская
Саманазва Italiano
Краіны Італіі і 29 іншых краінах
Рэгіёны Заходняя Еўропа
Афіцыйны статус Італіі, Швейцарыі, Сан-Марына, Ватыкане, Еўрапейскім Саюзе, рэгіёнах Славеніі і Харватыі
Арганізацыя, якая рэгулюе Accademia della Crusca
Агульная колькасць носьбітаў 70 млн.
Статус у бяспецы[d][1]
Класіфікацыя

Індаеўрапейская
 Раманскія
  Заходнераманскія

     Італьянская
Пісьменнасць італьянскі алфавіт[d] і лацінскае пісьмо
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97 ита 235
ISO 639-1 it
ISO 639-2 ita
ISO 639-3 ita
WALS ifi і ita
Ethnologue ita
Linguasphere 51-AAA-q
ABS ASCL 2401 і 24
IETF it
Glottolog ital1282
Вікіпедыя на гэтай мове

Італьянская мова належыць да раманскай групы індаеўрапейскай сям'і.

Італьянская мова — гэта мова Італіі, некаторых рэгіёнаў Швейцарыі, Славеніі і Харватыі, а таксама рэспублікі Сан-Марына. Яна з'яўляецца дзяржаўнай у Італіі, Сан-Марына, адной з дзяржаўных моў Ватыкана і Швейцарыі. Агулькая колькасць носьбітаў італьянскай мовы складае каля 70 мільёнаў чалавек.

Італьянская мова паходзіць ад лаціны — мовы старажытнага Рыму. Пасля распаду Рымскай імперыі на тэрыторыі Італіі былі распаўсюджаныя некалькі мясцовых варынятаў «народнай лаціны». Аснову сучаснай італьянскай мовы складае тасканскі (фларэнтыйскі) дыялект, на якім пісалі сусветна вядомыя італьянскія класікі Дантэ, Петрарка, Бакача. Асобныя дыялекты (венецыянскі, неапалітанскі і інш.) існуюць у італьянскай мове дагэтуль.

Італьянскую мову часта называюць адной з самых прыгожых і мілагучных моў свету, ці нават самай прыгожай, што выклікана вялікім удзелам галосных гукаў. Таксама яна вядомая як мова класічнай музыкі. Большая частка музыкальнай тэрміналогіі мае італьянскае паходжанне. З італьянскай мовы паходзяць таксама шэраг кулінарных, архітэктурных тэрмінаў ды інш.

Гл. таксама

  1. UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger